ماده ۶۸۷ قانون مدنی

ضامن شدن از محجور و میت صحیح است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ضمانت از متوفی، از مصادیق عقد ضمان محسوب نگردیده؛ زیرا عامل وثیقه، که از عناصر ضمان است؛ درمورد ضمان از اموات وجود ندارد. درواقع ضمان از میت، همان تبدیل تعهد از نوع تبدیل بدهکار است.

باتوجه به اینکه مضمونٌ عنه، طرف عقد ضمان قرارنگرفته؛ و رضایت او نیز، جهت انعقاد معامله شرط نیست؛ لذا لازم نیست که دارای اهلیت باشد.

ضمان از متوفی، به اعتبار دینی است که از گذشته، بر ذمه او قرار گرفته است. وگرنه از نظر حقوقی، اموات نمی توانند مورد تکلیف قرارگیرند؛ تا بتوان آنها را مدیون دانست.

مستندات فقهی

با استناد به روایتی از حضرت محمد، وی بر متوفایی که بدهکار بود؛ نماز نخواند؛ تا اینکه شخص دیگری، ضمانت او را برعهده گرفت.