ماده ۶۸۷ قانون مدنی

ماده ۶۸۷ قانون مدنی: ضامن شدن از محجور و میت صحیح است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۶۸۶ قانون مدنی
• ماده ۶۸۸ قانون مدنی

فلسفه و مبانی نظری

با توجه به اینکه مضمونٌ عنه، طرف عقد ضمان قرار نگرفته؛ و رضایت او نیز، جهت انعقاد معامله شرط نیست؛ لذا لازم نیست که دارای اهلیت باشد.

نکات تفسیری دکترین ماده 687 قانون مدنی

ضمانت از متوفی، از مصادیق عقد ضمان محسوب نگردیده؛ زیرا عامل وثیقه، که از عناصر ضمان است؛ در مورد ضمان از اموات وجود ندارد، در واقع ضمان از میت، همان تبدیل تعهد از نوع تبدیل بدهکار است، به عبارت دیگر ضمان از متوفی، به اعتبار دینی است که از گذشته، بر ذمه او قرار گرفته‌است، وگرنه از نظر حقوقی، اموات نمی‌توانند مورد تکلیف قرارگیرند؛ تا بتوان آنها را مدیون دانست.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

با استناد به روایتی از حضرت محمد، وی بر متوفایی که بدهکار بود؛ نماز نخواند؛ تا اینکه شخص دیگری، ضمانت او را برعهده گرفت.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 687 قانون مدنی

1. ضامن شدن به معنی پذیرش تعهدات مالی شخص دیگر است.
2. در قانون ایران، ضامن می‌تواند تعهدات مالی فرد محجور را بر عهده بگیرد.
3. ضامن شدن از متوفی نیز در قانون پذیرفته شده است.
4. محجور به فردی اطلاق می‌شود که به دلیل سن یا وضعیت عقلی قادر به انجام امور مالی خود نیست.
5. صحت ضمانت از محجور و میت به معنای معتبر بودن این عمل حقوقی است.
6. ضمانت از محجور و میت نیاز به تأیید یا اجازه خاصی ندارد.
7. این ماده نشان می‌دهد که قانون‌گذار به امکان ضمانت در شرایط خاص و برای افراد خاص توجه داشته است.

رویه های قضایی

• نظریه شماره 7/96/2334 مورخ 1396/09/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه