ماده ۵ قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Javad صفحهٔ ماده پنجم قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی را به ماده ۵ قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده پنجم قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی:''' مرجع شکایت از اقدامات اداره تصفیه دادگاهی است که حکم توقف را صادر کرده است شکایت | '''ماده پنجم قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی:''' مرجع [[شکایت]] از اقدامات [[اداره تصفیه امور ورشکستگی|اداره تصفیه]] [[دادگاه|دادگاهی]] است که حکم توقف را صادر کرده است شکایت به هیچ وجه جریان کار را توقیف نمیکند مگر در موارد مهم که عمل مورد شکایت جبران ناپذیر و ادله شاکی قوی باشد دادگاه میتواند دستور جلوگیری بدهد در این صورت دادگاه مکلف است معجلاً و خارج از نوبت و در جلسه اداری به شکایت رسیدگی کرده تصمیم خود را اعلام دارد و در سایر موارد دادگاه در صورت موجه تشخیص دادن شکایت دستور لازم به اداره تصفیه میدهد و به اقتضای مورد ممکن است عمل اداره تصفیه را باطل نماید. | ||
{{مواد قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی}} | {{مواد قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی}} | ||
[[رده: مواد قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی]] | [[رده: مواد قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۹
ماده پنجم قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی: مرجع شکایت از اقدامات اداره تصفیه دادگاهی است که حکم توقف را صادر کرده است شکایت به هیچ وجه جریان کار را توقیف نمیکند مگر در موارد مهم که عمل مورد شکایت جبران ناپذیر و ادله شاکی قوی باشد دادگاه میتواند دستور جلوگیری بدهد در این صورت دادگاه مکلف است معجلاً و خارج از نوبت و در جلسه اداری به شکایت رسیدگی کرده تصمیم خود را اعلام دارد و در سایر موارد دادگاه در صورت موجه تشخیص دادن شکایت دستور لازم به اداره تصفیه میدهد و به اقتضای مورد ممکن است عمل اداره تصفیه را باطل نماید.