مزایا و آثار حقوقی الحاق ایران به معاهده برن و پیوست آن مصوب 1971 پاریس: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(+ 6 categories using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1398]] | [[رده:مقالات منتشر شده در سال 1398]] | ||
[[رده:مقالات شماره دوم فصلنامه علمی دانشنامه های حقوقی]] | [[رده:مقالات شماره دوم فصلنامه علمی دانشنامه های حقوقی]] | ||
[[رده:مقالات علیرضا | [[رده:مقالات علیرضا محمدزاده وادقانی]] | ||
[[رده:مقالات مهدی آنی]] | [[رده:مقالات مهدی آنی]] | ||
[[رده:مقالات حقوق مالکیت فکری]] | [[رده:مقالات حقوق مالکیت فکری]] | ||
[[رده:معاهده برن]] | [[رده:معاهده برن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۴
مزایا و آثار حقوقی الحاق ایران به معاهده برن و پیوست آن مصوب 1971 پاریس نام مقاله ای از علیرضا محمد زاده وادقانی و مهدی آنی است که در شماره دوم (فروردین ۱۳۹۸) فصلنامه علمی دانشنامه های حقوقی منتشر شده است.
چکیده
معاهده برن سند بنیادین بین‌المللی در زمینه حق مولف است. دیرزمانی است که الحاق ایران به این سند مهم مورد اختلاف صاحب‌نظران حقوقی و سیاسی است. این سند دارای یک پیوست حاوی شش ماده به نفع کشورهای در حال توسعه است. بررسی مواضع متفاوت در خصوص الحاق کشور به این سند و پیوست آن، همچنین واکاوی امتیازات مطرح در پیوست برای کشورهای در حال توسعه موضوع این نوشته را تشکیل می‌دهد که آن را طی دو گفتار تحت عناوین مواضع مخالفان و موافقان تقدیم به علاقمندان به رشتة حقوق مالکیت فکری می‌شود.
کلیدواژه ها
- معاهدة برن
- پیوست معاهده
- حق تکثیر
- حق ترجمه
- مجوز اجباری
- کشورهای در حال توسعه
- حق شرط