ماده 40 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==نکات توضیحی== | ==نکات توضیحی== | ||
حق انحصاری بهره برداری از علامت که از حقوق انحصاری دارنده علامت است، دارای دو چهره سلبی و ایجابی می باشد. چهره ایجابی آن ناظر بر اختیار دارنده در بهره برداری از علامت و چهره سلبی آن ناظر بر حق دارنده مبنی بر منع سایرین از بهره برداری غیرمجاز از علامت می باشد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مالکیت صنعتی در فضای سایبر (دوره حقوق فناوری اطلاعات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3597908|صفحه=|نام۱=حمیدرضا|نام خانوادگی۱=اصلانی|چاپ=1}}</ref> | حق انحصاری بهره برداری از علامت که از حقوق انحصاری دارنده علامت است، دارای دو چهره سلبی و ایجابی می باشد. چهره ایجابی آن ناظر بر اختیار دارنده در بهره برداری از علامت و چهره سلبی آن ناظر بر حق دارنده مبنی بر منع سایرین از بهره برداری غیرمجاز از علامت می باشد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مالکیت صنعتی در فضای سایبر (دوره حقوق فناوری اطلاعات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3597908|صفحه=|نام۱=حمیدرضا|نام خانوادگی۱=اصلانی|چاپ=1}}</ref> | ||
== رویه های قضایی == | |||
* [[رای دادگاه درباره ابطال علامت تجاری مشابه در دو محصول مختلف و اعمال حق ابطال ثبت علامت مشابه بعد از چندین سال]] | |||
* [[نظریه شماره 7/99/367 مورخ 1399/04/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره جرایم متعدد در یک حوزه قضایی و دعوی مربوط به علائم تجاری]] | |||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[مسئولیت مدنی ارائه‌دهندگان خدمات حوزۀ ارتباطات و فناوری اطلاعات در ایران]] | |||
* [[تبلیغات تجاری مقایسه ای]] | |||
* [[تحلیل نظری حق بر علامت تجاری: حق انحصاری مطلق یا مقید؟]] | |||
* [[استفاده منصفانه از علائم تجارتی غیر در تبلیغات مقایسه‌ای]] | |||
* [[مفهوم رقابت نامشروع تجاري و مقایسه آن با نهادهاي مرتبط]] | |||
* [[مطالعه تطبیقی عناصر نقض علامت تجاری در حقوق آمریکا و ایران]] | |||
* [[حمایت از زیان‌دیده در برابر تبلیغات تجاری مقایسه‌ای از طریق طرح دعوای رقابت غیرمنصفانه]] | |||
* [[ادّعای حقوق فکری شخص ثالث نسبت به مبیع در حقوق‌ایران، مصر، انگلیس و کنوانسیون بیع بین المللی (1980 وین)]] | |||
* [[رویکرد نظام قضایی ایران در برابر ثبت با سوء نیت نام دامنه بانگاهی به حقوق آمریکاوآرای مرکزی داوری وایپو]] | |||
* [[نقض حقوق صاحب علامت تجاری در حقوق ایران و انگلستان]] | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۰۳
ماده 40 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386: حقوق ناشی از ثبت علامت، مدت اعتبار و تمدید آن به شرح زیر است:
الف - استفاده از هر علامت که در ایران ثبت شده باشد، توسط هر شخص غیر از مالک علامت، مشروط به موافقت مالک آن می‌باشد.
ب - مالک علامت ثبت شده می‌تواند علیه هر شخصی که بدون موافقت وی از علامت استفاده کند و یا شخصی که مرتکب عملی شود که عادتاً منتهی به تجاوز به حقوق ناشی از ثبت علامت گردد، در دادگاه اقامه دعوی نماید. این حقوق شامل موارد استفاده از علامتی می‌شود که شبیه علامت ثبت شده است و استفاده از آن برای کالا یا خدمات مشابه، موجب گمراهی عموم می‌گردد.
ج - حقوق ناشی از ثبت علامت، اقدامات مربوط به کالاها و خدماتی را که توسط مالک علامت یا با موافقت او به کشور وارد و در بازار ایران عرضه می‌گردد، شامل نمی‌شود.
د - مدت اعتبار ثبت علامت ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن می‌باشد. این مدت با درخواست مالک آن برای دوره‌های متوالی ده ساله با پرداخت هزینه مقرر، قابل تمدید است. یک مهلت ارفاقی شش ماهه که از پایان دوره شروع می‌شود، برای پرداخت هزینه تمدید، با پرداخت جریمه تأخیر، درنظر گرفته می‌شود.
مواد مرتبط
- ماده 18 موافقتنامه تریپس
- بند 1 ماده 16 موافقتنامه تریپس
- ماده 17 موافقتنامه تریپس
- شق (هـ) بند (ج) ماده 6 خامس کنوانسیون پاریس
آیین نامه، دستورالعمل و بخشنامه های مرتبط
- ماده 136 آیین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری
- ماده 131 آیین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری
مطالعات تطبیقی
با توجه به موافقتنامه تریپس، ثبت اولیه علامت تجاری و هر تجدید ثبتی، حداقل برای مدت زمانی هفت سال است.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
علائم تجاری، درصورتی که با پرداخت هزینه مقرر تمدید شوند، می توانند برای دوره زمانی نامحدودی مورد حمایت قرار گیرند. برعکس طرح های صنعتی که حمایت از آنها محدود به زمان مشخص مقرر در قانون می باشد.[۲] در زمان تمدید ثبت علامت، مرجع ثبت باید طبقه کالاها و خدمات را مطابق با جدیدترین ویرایش طبقه بندی بین المللی علامت، در دفتر ثبت و گواهینامه تمدید ثبت علامت را بر اساس آن تصحیح کند.[۳] با توجه به الحاق ایران به کنوانسیون پاریس[۴]، در علائم تجاری، اصل سرزمینی بودن حمایت حاکم است. به این معنا که علائم تجاری، فقط در کشوری که ثبت شده اند، قابل حمایت می باشند. [۵]
نکات توضیحی
حق انحصاری بهره برداری از علامت که از حقوق انحصاری دارنده علامت است، دارای دو چهره سلبی و ایجابی می باشد. چهره ایجابی آن ناظر بر اختیار دارنده در بهره برداری از علامت و چهره سلبی آن ناظر بر حق دارنده مبنی بر منع سایرین از بهره برداری غیرمجاز از علامت می باشد. [۶]
رویه های قضایی
مقالات مرتبط
- مسئولیت مدنی ارائه‌دهندگان خدمات حوزۀ ارتباطات و فناوری اطلاعات در ایران
- تبلیغات تجاری مقایسه ای
- تحلیل نظری حق بر علامت تجاری: حق انحصاری مطلق یا مقید؟
- استفاده منصفانه از علائم تجارتی غیر در تبلیغات مقایسه‌ای
- مفهوم رقابت نامشروع تجاري و مقایسه آن با نهادهاي مرتبط
- مطالعه تطبیقی عناصر نقض علامت تجاری در حقوق آمریکا و ایران
- حمایت از زیان‌دیده در برابر تبلیغات تجاری مقایسه‌ای از طریق طرح دعوای رقابت غیرمنصفانه
- ادّعای حقوق فکری شخص ثالث نسبت به مبیع در حقوق‌ایران، مصر، انگلیس و کنوانسیون بیع بین المللی (1980 وین)
- رویکرد نظام قضایی ایران در برابر ثبت با سوء نیت نام دامنه بانگاهی به حقوق آمریکاوآرای مرکزی داوری وایپو
- نقض حقوق صاحب علامت تجاری در حقوق ایران و انگلستان
منابع
- ↑ سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد اول) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 2. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5203592
- ↑ سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد اول) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 2. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5198432
- ↑ اسداله امامی. حقوق مالکیت فکری (جلد دوم) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3925396
- ↑ اسداله امامی. حقوق مالکیت فکری (جلد دوم) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3906528
- ↑ سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد اول) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 2. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5293012
- ↑ حمیدرضا اصلانی. حقوق مالکیت صنعتی در فضای سایبر (دوره حقوق فناوری اطلاعات). چاپ 1. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3597908