ماده 2 قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
خ – حمل و نقل هوشمند: فناوریهای پیشرفته الکترونیکی، مخابراتی و اطلاعاتی در وسایل نقلیه و زیرساختهای حمل و نقل که بهکارگیری آنها موجب افزایش ایمنی، بهرهوری، تسهیل در رفت و آمد و کاهش تراکم ترافیکی میگردد. | خ – حمل و نقل هوشمند: فناوریهای پیشرفته الکترونیکی، مخابراتی و اطلاعاتی در وسایل نقلیه و زیرساختهای حمل و نقل که بهکارگیری آنها موجب افزایش ایمنی، بهرهوری، تسهیل در رفت و آمد و کاهش تراکم ترافیکی میگردد. | ||
د – ساختمان سبز: به ساختمانی اطلاق میشود که ضوابط خاص مکانیابی، طراحی سامانههای ساخت، اجراء، نگهداری، بهرهبرداری و بازیافت در آن بهمنظور آسیبرسانی هرچه کمتر به طبیعت و تعامل با محیط پیرامونی رعایت میشود. | د – [[ساختمان سبز]]: به ساختمانی اطلاق میشود که ضوابط خاص مکانیابی، طراحی سامانههای ساخت، اجراء، نگهداری، بهرهبرداری و بازیافت در آن بهمنظور آسیبرسانی هرچه کمتر به طبیعت و تعامل با محیط پیرامونی رعایت میشود. | ||
ذ – ساختمان و واحد صنعتی هدف: ساختمان و واحدی صنعتی که مشمول مقررات مدیریت انرژی است. | ذ – ساختمان و واحد صنعتی هدف: ساختمان و واحدی صنعتی که مشمول مقررات مدیریت انرژی است. | ||
ر – سامانه مصرف کننده انرژی: مجموعهای از تجهیزات و فرآیندهای تولیدی، خدماتی، صنعتی و مانند آن است که در آن انرژی، مصرف، تبدیل و یا منتقل میشود. | ر – [[سامانه مصرف کننده انرژی]]: مجموعهای از تجهیزات و فرآیندهای تولیدی، خدماتی، صنعتی و مانند آن است که در آن انرژی، مصرف، تبدیل و یا منتقل میشود. | ||
ز – سوخت: موادی که قابلیت احتراق دارند؛ مانند نفت خام، فرآوردههای نفتی و گاز طبیعی، زغالسنگ و زغال چوب. سوخت هستهای مشمول این تعریف نیست. | ز – [[سوخت]]: موادی که قابلیت احتراق دارند؛ مانند نفت خام، فرآوردههای نفتی و گاز طبیعی، زغالسنگ و زغال چوب. سوخت هستهای مشمول این تعریف نیست. | ||
ژ – شرکت بازرسی فنی انرژی: شرکتی از نوع خدمات مهندسی و تأیید صلاحیت شده که موظف به بررسی و اندازهگیری معیار مصرف انرژی در واحدهای صنعتی و تطبیق آن با معیارهای تعیین شده در استانداردهای مربوطه است. | ژ – [[شرکت بازرسی فنی انرژی]]: [[شرکت|شرکتی]] از نوع خدمات مهندسی و تأیید صلاحیت شده که موظف به بررسی و اندازهگیری معیار مصرف انرژی در واحدهای صنعتی و تطبیق آن با معیارهای تعیین شده در استانداردهای مربوطه است. | ||
س – شرکت خدمات انرژی: شرکتی از نوع خدماتی و مهندسی است که در کلیه بخشهای مصرفکننده انرژی، پروژههای مرتبط با بهبود کارآیی انرژی را طراحی، اجراء و تأمین مالی میکند. این شرکت با تضمین حصول سطح مشخصی از کارآیی انرژی، تمام مخاطرات پروژه را بر عهده میگیرد و هزینه و سود خود را از محل | س – [[شرکت خدمات انرژی]]: [[شرکت|شرکتی]] از نوع خدماتی و مهندسی است که در کلیه بخشهای مصرفکننده انرژی، پروژههای مرتبط با بهبود کارآیی انرژی را طراحی، اجراء و تأمین مالی میکند. این شرکت با تضمین حصول سطح مشخصی از کارآیی انرژی، تمام مخاطرات پروژه را بر عهده میگیرد و [[هزینه]] و [[سود]] خود را از محل صرفه جویی انرژی تأمین میکند. | ||
ش – شناسنامه | ش – [[شناسنامه صرفه جویی انرژی]]: فرم گزارشی از میزان و نحوه صرفهجویی انرژی واحدها و سامانهها و فرآیندهای یک واحد صنعتی است که موارد و اقلام آن طبق [[بخشنامه|بخشنامه ها]] و [[آیین نامه|آییننامه ها]] مشخص خواهد شد. | ||
ص – ضوابط برتر مدیریت مصرف انرژی: مجموعه مشخصات فنی مربوط به مصرف انرژی است که در برگیرنده کیفیتی بالاتر نسبت به استاندارد و متضمن مصرف کمتر نسبت به حد تعیین شده برای اعمال تشویقهای ویژه در معیارها و مشخصات فنی مصرف انرژی بر طبق آییننامههای مربوط به ضوابط قانونی استاندارد مصرف انرژی باشد. | ص – [[ضوابط برتر مدیریت مصرف انرژی]]: مجموعه مشخصات فنی مربوط به مصرف انرژی است که در برگیرنده کیفیتی بالاتر نسبت به استاندارد و متضمن مصرف کمتر نسبت به حد تعیین شده برای اعمال تشویقهای ویژه در معیارها و مشخصات فنی مصرف انرژی بر طبق [[آیین نامه|آییننامههای]] مربوط به [[ضوابط قانونی]] استاندارد مصرف انرژی باشد. | ||
ض – فرآیند | ض – [[فرآیند مصرف کننده انرژی]]: مجموعه عملیاتی است که به تولید یا تبدیل یک کالا و یا ارائه خدمات مشخصی منجر و طی این عملیات، [[حاملهای انرژی]] مصرف گردد. | ||
ط – قیمت غیریارانهای برق: قیمتی که هر ساله توسط هیأت وزیران تعیین میشود. | ط – قیمت غیریارانهای برق: قیمتی که هر ساله توسط هیأت وزیران تعیین میشود. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
ع – قیمت غیریارانهای گاز: قیمتی معادل بهای پایه صادراتی گاز است. | ع – قیمت غیریارانهای گاز: قیمتی معادل بهای پایه صادراتی گاز است. | ||
غ – کاربران انرژی: کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی بخشهای دولتی و غیردولتی شامل | غ – [[کاربران انرژی]]: کلیه [[اشخاص حقیقی]] و [[اشخاص حقوقی|حقوقی]] [[بخش دولتی|بخشهای دولتی]] و [[بخش غیردولتی|غیردولتی]] شامل [[تولیدکننده|تولیدکنندگان]]، [[فروشنده|فروشندگان]]، مصرف کنندگان انرژی و تجهیزات و فرآیندهای انرژی بر اعم از اینکه مصرفکننده یا تولیدکننده مستقیم [[حاملهای انرژی]] باشند و یا بر آن تأثیر بگذارند. | ||
ف – گرمایش و سرمایش ناحیهای: توزیع انرژی حرارتی و برودتی از یک منبع مرکزی تبدیل انرژی بهطوری که نیازهای گرمایشی و سرمایشی در یک ناحیه تأمین شود. | ف – گرمایش و سرمایش ناحیهای: توزیع انرژی حرارتی و برودتی از یک منبع مرکزی تبدیل انرژی بهطوری که نیازهای گرمایشی و سرمایشی در یک ناحیه تأمین شود. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
ل – معیارها و مشخصات فنی: استاندارد مصرف، بازده و مصرف ویژه انرژی و سایر ویژگیهای فنی در کلیه تجهیزات، فرآیندها و سامانههای انرژیبر که به نحوی با مصرف انرژی مرتبط است. | ل – معیارها و مشخصات فنی: استاندارد مصرف، بازده و مصرف ویژه انرژی و سایر ویژگیهای فنی در کلیه تجهیزات، فرآیندها و سامانههای انرژیبر که به نحوی با مصرف انرژی مرتبط است. | ||
م – ممیزی انرژی: مجموعه مطالعات و فعالیتهای فنی و اقتصادی که منجر به شناخت و ارزیابی نحوه و میزان و محل مصرف حاملهای انرژی، تلفات انرژی و عوامل مؤثر در آن میشود و موجب ارائه شیوه ارتقاء سطح بازدهی مصرف حاملهای انرژی و روشهای اعمال مدیریت انرژی در کارخانهها، ماشینآلات، تجهیزات، فرآیندهای صنعتی و ساختمانها میگردد. | م – [[ممیزی انرژی]]: مجموعه مطالعات و فعالیتهای فنی و اقتصادی که منجر به شناخت و ارزیابی نحوه و میزان و محل مصرف حاملهای انرژی، تلفات انرژی و عوامل مؤثر در آن میشود و موجب ارائه شیوه ارتقاء سطح بازدهی مصرف [[حاملهای انرژی]] و روشهای اعمال مدیریت انرژی در کارخانهها، ماشینآلات، تجهیزات، فرآیندهای صنعتی و ساختمانها میگردد. | ||
ن – واحد مدیریت انرژی: واحدی در مؤسسات صنعتی است که مجموعه عملیاتی شامل شناخت میزان و نحوه مصرف حاملهای انرژی، ثبت اطلاعات مربوط و تعیین و اجرای راهکارهای لازم جهت کاربرد بهینه انرژی را برعهده دارد. | ن – واحد مدیریت انرژی: واحدی در مؤسسات صنعتی است که مجموعه عملیاتی شامل شناخت میزان و نحوه مصرف حاملهای انرژی، ثبت اطلاعات مربوط و تعیین و اجرای راهکارهای لازم جهت کاربرد بهینه انرژی را برعهده دارد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۲
ماده ۲ قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی: در این قانون اصطلاحات بهکار رفته در معانی مشروح زیر بهکار برده میشود:
الف – بازیافت انرژی: بهرهگیری از انرژیهای اتلافی در سامانههای مصرفکننده انرژی، بهطوری که باعث افزایش بازدهی کلی انرژی گردد.
ب – برچسب مصرف انرژی: صفحه حاوی اطلاعات مربوط به معیارها و مشخصات فنی از قبیل مقدار مصرف و یا بازده انرژی در هر کالای انرژی بر و مقایسه آن با معیارهای مصوب است که قابل نصب بر روی کالاها باشد.
پ – تجهیزات مصرف کننده انرژی: وسایل، ماشینآلات و کالاهای مصرفکننده حاملهای انرژی یا تبدیلکننده انرژی که در بخشهای مختلف اعم از صنعت، کشاورزی، تجاری، خانگی، حمل و نقل عمومی و نظایر آنها استفاده میشود.
ت – توربینهای انبساطی: تجهیزاتی است که بهجای فشارشکن نصب میشود و از انرژی حاصل از تفاوت فشار گاز طبیعی شبکههای گازرسانی استفاده و آن را تبدیل به برق میکند.
ث – تولید همزمان برق و حرارت: فناوری ویژهای که در آن تلفات حرارتی ناشی از تبدیل سوخت به انرژی مکانیکی یا الکتریکی، بازیافت شده و به مصرف حرارتی مراکز صنعتی، تجاری، مسکونی، کشاورزی و عمومی میرسد و در اثر آن بازدهی کل سامانه به مقدار قابل ملاحظهای افزایش مییابد.
ج – تولید همزمان پراکنده برق و حرارت: روشی که در آن باتوجه به توسعه مولدهای مقیاس کوچک، همزمان برق و حرارت در محل مصرف تولید میشود و بدون نیاز به انتقال، حرارت تولید شده به مصرف میرسد.
چ – حاملهای انرژی: مواد و عناصر طبیعی اعم از فسیلی و غیرفسیلی یا فرآوردههای آنها مانند نفتخام، فرآوردههای نفتی، گازطبیعی، زغالسنگ و منابع تجدید شونده انرژی که قابلیت انرژیزایی دارند و میتوان با انجام عملیات خاصی، از انرژی نهفته در آنها به صورتهای مختلف استفاده نمود.
ح – حمل و نقل ترکیبی: اتصال سامانههای مختلف جابهجایی مسافر و حمل کالا به نحوی که شیوه حمل و نقل به صورت بهینه تغییر یابد.
خ – حمل و نقل هوشمند: فناوریهای پیشرفته الکترونیکی، مخابراتی و اطلاعاتی در وسایل نقلیه و زیرساختهای حمل و نقل که بهکارگیری آنها موجب افزایش ایمنی، بهرهوری، تسهیل در رفت و آمد و کاهش تراکم ترافیکی میگردد.
د – ساختمان سبز: به ساختمانی اطلاق میشود که ضوابط خاص مکانیابی، طراحی سامانههای ساخت، اجراء، نگهداری، بهرهبرداری و بازیافت در آن بهمنظور آسیبرسانی هرچه کمتر به طبیعت و تعامل با محیط پیرامونی رعایت میشود.
ذ – ساختمان و واحد صنعتی هدف: ساختمان و واحدی صنعتی که مشمول مقررات مدیریت انرژی است.
ر – سامانه مصرف کننده انرژی: مجموعهای از تجهیزات و فرآیندهای تولیدی، خدماتی، صنعتی و مانند آن است که در آن انرژی، مصرف، تبدیل و یا منتقل میشود.
ز – سوخت: موادی که قابلیت احتراق دارند؛ مانند نفت خام، فرآوردههای نفتی و گاز طبیعی، زغالسنگ و زغال چوب. سوخت هستهای مشمول این تعریف نیست.
ژ – شرکت بازرسی فنی انرژی: شرکتی از نوع خدمات مهندسی و تأیید صلاحیت شده که موظف به بررسی و اندازهگیری معیار مصرف انرژی در واحدهای صنعتی و تطبیق آن با معیارهای تعیین شده در استانداردهای مربوطه است.
س – شرکت خدمات انرژی: شرکتی از نوع خدماتی و مهندسی است که در کلیه بخشهای مصرفکننده انرژی، پروژههای مرتبط با بهبود کارآیی انرژی را طراحی، اجراء و تأمین مالی میکند. این شرکت با تضمین حصول سطح مشخصی از کارآیی انرژی، تمام مخاطرات پروژه را بر عهده میگیرد و هزینه و سود خود را از محل صرفه جویی انرژی تأمین میکند.
ش – شناسنامه صرفه جویی انرژی: فرم گزارشی از میزان و نحوه صرفهجویی انرژی واحدها و سامانهها و فرآیندهای یک واحد صنعتی است که موارد و اقلام آن طبق بخشنامه ها و آییننامه ها مشخص خواهد شد.
ص – ضوابط برتر مدیریت مصرف انرژی: مجموعه مشخصات فنی مربوط به مصرف انرژی است که در برگیرنده کیفیتی بالاتر نسبت به استاندارد و متضمن مصرف کمتر نسبت به حد تعیین شده برای اعمال تشویقهای ویژه در معیارها و مشخصات فنی مصرف انرژی بر طبق آییننامههای مربوط به ضوابط قانونی استاندارد مصرف انرژی باشد.
ض – فرآیند مصرف کننده انرژی: مجموعه عملیاتی است که به تولید یا تبدیل یک کالا و یا ارائه خدمات مشخصی منجر و طی این عملیات، حاملهای انرژی مصرف گردد.
ط – قیمت غیریارانهای برق: قیمتی که هر ساله توسط هیأت وزیران تعیین میشود.
ظ – قیمت غیریارانهای فرآوردههای نفتی: قیمتی معادل بهای عرضه فرآوردههای نفتی در خلیج فارس است.
ع – قیمت غیریارانهای گاز: قیمتی معادل بهای پایه صادراتی گاز است.
غ – کاربران انرژی: کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی بخشهای دولتی و غیردولتی شامل تولیدکنندگان، فروشندگان، مصرف کنندگان انرژی و تجهیزات و فرآیندهای انرژی بر اعم از اینکه مصرفکننده یا تولیدکننده مستقیم حاملهای انرژی باشند و یا بر آن تأثیر بگذارند.
ف – گرمایش و سرمایش ناحیهای: توزیع انرژی حرارتی و برودتی از یک منبع مرکزی تبدیل انرژی بهطوری که نیازهای گرمایشی و سرمایشی در یک ناحیه تأمین شود.
ق – مدیریت بار: مجموعه مطالعات و فعالیتهای مهندسی و مدیریتی که منجر به کاهش مصرف انرژی در محدوده زمانی اوج مصرف یا انتقال و توزیع آن به سایر ساعات یا فصول میشود و منحنی بار را هموار میکند.
ک – مصرف انرژی: کاربرد انرژی برای اینکه انرژی ثانویه یا محصول و خدمات تولید شود.
گ – مصرف ویژه انرژی: میزانی از انرژی است که به ازاء یک واحد تولید و ارزش اقتصادی آن مصرف میشود و این واژه برای کل اقتصاد کشور، یک بخش و یا اجزاء آن به کار میرود.
ل – معیارها و مشخصات فنی: استاندارد مصرف، بازده و مصرف ویژه انرژی و سایر ویژگیهای فنی در کلیه تجهیزات، فرآیندها و سامانههای انرژیبر که به نحوی با مصرف انرژی مرتبط است.
م – ممیزی انرژی: مجموعه مطالعات و فعالیتهای فنی و اقتصادی که منجر به شناخت و ارزیابی نحوه و میزان و محل مصرف حاملهای انرژی، تلفات انرژی و عوامل مؤثر در آن میشود و موجب ارائه شیوه ارتقاء سطح بازدهی مصرف حاملهای انرژی و روشهای اعمال مدیریت انرژی در کارخانهها، ماشینآلات، تجهیزات، فرآیندهای صنعتی و ساختمانها میگردد.
ن – واحد مدیریت انرژی: واحدی در مؤسسات صنعتی است که مجموعه عملیاتی شامل شناخت میزان و نحوه مصرف حاملهای انرژی، ثبت اطلاعات مربوط و تعیین و اجرای راهکارهای لازم جهت کاربرد بهینه انرژی را برعهده دارد.
تبصره – قیمت غیریارانهای برق، فرآوردههای نفتی و گاز تابع افزایش و یا کاهش قیمتهای موضوع بندهای ط ، ظ و ع این ماده است.