ماده ۳۰ قانون مبارزه با مواد مخدر: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن رویه قضایی) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
* [[نظریه شماره 7/99/448 مورخ 1399/04/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره پذیرش درخواست اعاده دادرسی]] | * [[نظریه شماره 7/99/448 مورخ 1399/04/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره پذیرش درخواست اعاده دادرسی]] | ||
* [[رای دادگاه درباره تجدیدنظرخواهی قاضی اجرای احکام از آرا صادره (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۳۴۰۱۰۹۳)]] | |||
{{مواد قانون مبارزه با مواد مخدر}} | {{مواد قانون مبارزه با مواد مخدر}} | ||
[[رده: مواد قانون مبارزه با مواد مخدر]] | [[رده: مواد قانون مبارزه با مواد مخدر]] |
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۰
ماده ۳۰ قانون مبارزه با مواد مخدر: (اصلاحی ۱۳۶۸/۰۵/۱۰)- وسائط نقلیه ای که حامل مواد مخدر یا «روان گردان های صنعتی غیرداروئی» شناخته میشوند به نفع دولت ضبط و با تصویب ستاد مبارزه با مواد مخدر در اختیار سازمان کاشف قرار میگیرد. چنان چه حمل مواد مخدر یا «روان گردان های صنعتی غیرداروئی» بدون اذن و اطلاع مالک وسیله نقلیه صورت گرفته باشد وسیله نقلیه به مالک آن مسترد میشود.
تبصره(اصلاحی ۱۳۷۶/۰۸/۱۷)- کلیه افرادی که به هر نحو اقدام به ساخت یا تعبیه جاسازی جهت حمل مواد مخدر یا «روان گردان های صنعتی غیرداروئی» در وسائل نقلیه می نمایند، در صورت وقوع جرم به عنوان معاون در جرم ارتکابی و در غیر آن از سه ماه تا شش ماه حبس و حسب مورد از ۵۰/۰۰۰/۰۰۰ تا ۲۰۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال جریمه نقدی محکوم میشوند.