ماده 11 قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۱۱ قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست مصوب ۱۳۵۳,۰۳,۲۸:''' سازمان با توجه بمقررات و ضوابط مندرج در آئین نامه های مذکور در ماده ۱۰ کارخانجات و کارگاههائی که موجبات آلودگی محیط زیست را فراهم مینماید مشخص و مراتب را کتبا با ذکر دلائل برحسب مورد بص...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
* [[ماده 12 قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست|مشاهده ماده بعدی]] | * [[ماده 12 قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست|مشاهده ماده بعدی]] | ||
{{مواد قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست}} | == مقالات مرتبط == | ||
[[رویه قضایی در آلودگی های نفتی در حقوق ایران]]{{مواد قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست}} | |||
[[رده:مواد قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست]] | [[رده:مواد قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۰۰
ماده ۱۱ قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست مصوب ۱۳۵۳,۰۳,۲۸: سازمان با توجه بمقررات و ضوابط مندرج در آئین نامه های مذکور در ماده ۱۰ کارخانجات و کارگاههائی که موجبات آلودگی محیط زیست را فراهم مینماید مشخص و مراتب را کتبا با ذکر دلائل برحسب مورد بصاحبان یا مسئولان آنها اخطار مینماید که ظرف مدت معینی نسبت برفع موجبات آلودگی مبادرت یا از کار و فعالیت خودداری کنند.
در صورتیکه در مهلت مقرر اقدام ننمایند بدستور سازمان از کار و فعالیت آنها ممانعت بعمل خواهد آمد.
در صورتی که اشخاص ذینفع نسبت باخطار یا دستور سازمان معترض باشند میتوانند بدادگاه شهرستان محل شکایت نمایند دادگاه فورا و خارج از نوبت بموضوع رسیدگی میکند و در صورتیکه اعتراض را وارد تشخیص دهد رأی بابطال اخطار یا رفع ممانعت خواهد داد. رأی دادگاه قطعی است.
تبصره – رئیس سازمان میتواند در مورد منابع و عواملی که خطرات فوری در برداشته باشند بدون اخطار قبلی دستور ممانعت از ادامه کار و فعالیت آنها را بدهد.