آیین دادرسی کیفری (خالقی): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''''آیین دادرسی کیفری''''' نام کتابی است از [[علی خالقی]] که به همت [[موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش]] به چاپ رسیده است.
 
{{جعبه اطلاعات کتاب|نویسنده=[[علی خالقی]]|ناشر=[[انتشارات شهر دانش]]|محل ناشر فارسی=تهران|کشور=ایران|زبان=فارسی|تعداد_صفحات=416|موضوع=[[آیین دادرسی کیفری]]}}
'''''آیین دادرسی کیفری''''' نام کتابی است از [[علی خالقی]] که توسط [[انتشارات شهر دانش]] به چاپ رسیده‌است.


== محتوای کتاب ==
== محتوای کتاب ==
کتاب آیین دادرسی کیفری در 2 بخش تدوین گردیده است:
کتاب آیین دادرسی کیفری در ۲ بخش تدوین گردیده‌است:
# نویسنده در بخش اول، دعاوی ناشی [[جرم]] را در دو فصل [[دعوا|دعوای]] عمومی و دعوای خصوصی، مورد مطالعه قرار می‌دهد.
# در بخش دوم، صلاحیت مراجع رسیدگی کیفری مورد پژوهش قرار گرفته و دلایل اثبات در امور کیفری بررسی می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651968|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=13}}</ref>
 
== بخشی از کتاب ==
نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب می‌نویسند:<blockquote>«در یک تعریف ساده می‌توان گفت که آیین دادرسی کیفری مجموعه اصول و مقرراتی است که برای [[کشف جرم]]، تعقیب متهم و [[تحقیقات محلی|تحقیق]] از او، تعیین صلاحیت و روش کار مراجع تحقیق و حکم و همچنین تجدیدنظر از تصمیمات آنها و سرانجام چگونگی اجرای احکام کیفری وضع شده‌است. یدین ترتیب، تعریف مندرج در [[ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۱ ق.آ.د. ک]] با تغییراتی اندک در متن آن به این تعریف ساده نزدیکی می‌شود.


# نویسنده در بخش اول، دعاوی ناشی [[جرم]] را  در دو فصل [[دعوا|دعوای]] عمومی و دعوای خصوصی، مورد مطالعه قرار می دهد.
مطابق این تعریف: «آیین دادرسی کیفری مجموعه اصول و مقرراتی است که برای کشف و تحقیق جرائم و تعقیب مجرمان و نحوه رسیدگی و صدور [[رای|رأی]] و [[تجدیدنظر]] و اجرای احکام و تعیین وظایف و اختیارات مقامات قضایی وضع شده‌است.» صلاحیت مراجع کیفری یکی از موضوعات مهم مورد بحث در [[آیین دادرسی کیفری]] است که در این تعریف مورد توجه قرار نگرفته‌است. علاوه بر این، اشاره به تعقیب مجرمین در این ماده چندان صحیح به نظر نمی‌رسد، زیرا در امر تعقیب ما با فردی که «[[متهم]]» به ارتکاب جرمی است، یعنی شخصی که «ادعا» شده جرمی را مرتکب گردیده، روبرو هستیم و روند رسیدگی‌های قضایی برای بررسی این ادعا و احراز مجرمیت یا اعلام بی گناهی او به موجب [[حکم قطعی دادگاه]] است، از این رو، اطلاق عنوان [[مجرم]] به کسی که در فرایند [[تعقیب]] کیفری، در پناه [[اصل برائت]] قرار داشته و تا اثبات مجرمیت وی در [[دادگاه]]، بی گناه فرض می‌شود، پسندیده نیست.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651972|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=13}}</ref></blockquote>
# در بخش دوم، صلاحیت مراجع رسیدگی کیفری مورد پژوهش قرار گرفته و دلایل اثبات در امور کیفری بررسی می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651968|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=13}}</ref>


== بخشی از کتاب ==
== جستارهای وابسته ==
نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب می نویسند:<blockquote>« در یک تعریف ساده می توان گفت که آیین دادرسی کیفری مجموعه اصول و مقرراتی است که برای [[کشف جرم]]، تعقیب متهم و [[تحقیقات محلی|تحقیق]] از او، تعیین صلاحیت و روش کار مراجع تحقیق و حکم و همچنین تجديدنظر از تصميمات آنها و سرانجام چگونگی اجرای احكام كيفرى وضع شده است. يدين ترتيب، تعريف مندرج در [[ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 1 ق.آ.د.ک]] با تغيیراتى اندک در متن آن به اين تعريف ساده نزديكى مى شود.


مطابق این تعریف: «آیین دادرسی کیفری مجموعه اصول و مقرراتی است که برای كشف و تحقیق جرائم و تعقيب مجرمان و نحوه رسیدگی و صدور [[رای|رأى]] و [[تجديدنظر]] و اجراى احكام و تعيين وظايف و اختيارات مقامات قضایى وضع شده است.» صلاحيت مراجع كيفرى یکی از موضوعات مهم مورد بحث در [[آیین دادرسی کیفری|آيين دادرسى كيفرى]] است كه در اين تعريف مورد توجه قرار نگرفته است. علاوه بر اين، اشاره به تعقيب مجرمين در اين ماده چندان صحيح به نظر نمی‌ رسد، زیرا در امر تعقیب ما با فردی که «[[متهم]]» به ارتكاب جرمی است، یعنی شخصی که «ادعا» شده جرمى را مرتكب گردیده، روبرو هستیم و روند رسیدگی های قضایی برای بررسی این ادعا و احراز مجرمیت یا اعلام بی گناهی او به موجب [[حكم قطعی دادگاه]] است، از اين رو، اطلاق عنوان [[مجرم]] به کسی که در فرآیند [[تعقیب]] کیفری، در پناه [[اصل برائت]] قرار داشته و تا اثبات مجرمیت وی در [[دادگاه]]، بی گناه فرض می شود، پسندیده نیست.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651972|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=13}}</ref></blockquote>
* [[آیین دادرسی کیفری]]


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:کتاب های علی خالقی]]
[[رده:کتاب های آیین دادرسی کیفری]]
[[رده:کتاب های حقوقی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۳

آیین دادرسی کیفری
نویسنده(ها)علی خالقی
کشورایران
مکان ناشر فارسی: تهران
زبانفارسی
موضوع(ها)آیین دادرسی کیفری
ناشرانتشارات شهر دانش
شمار صفحات416


آیین دادرسی کیفری نام کتابی است از علی خالقی که توسط انتشارات شهر دانش به چاپ رسیده‌است.

محتوای کتاب

کتاب آیین دادرسی کیفری در ۲ بخش تدوین گردیده‌است:

  1. نویسنده در بخش اول، دعاوی ناشی جرم را در دو فصل دعوای عمومی و دعوای خصوصی، مورد مطالعه قرار می‌دهد.
  2. در بخش دوم، صلاحیت مراجع رسیدگی کیفری مورد پژوهش قرار گرفته و دلایل اثبات در امور کیفری بررسی می‌شود.[۱]

بخشی از کتاب

نویسنده در بخشی از مقدمه کتاب می‌نویسند:

«در یک تعریف ساده می‌توان گفت که آیین دادرسی کیفری مجموعه اصول و مقرراتی است که برای کشف جرم، تعقیب متهم و تحقیق از او، تعیین صلاحیت و روش کار مراجع تحقیق و حکم و همچنین تجدیدنظر از تصمیمات آنها و سرانجام چگونگی اجرای احکام کیفری وضع شده‌است. یدین ترتیب، تعریف مندرج در ماده ۱ ق.آ.د. ک با تغییراتی اندک در متن آن به این تعریف ساده نزدیکی می‌شود. مطابق این تعریف: «آیین دادرسی کیفری مجموعه اصول و مقرراتی است که برای کشف و تحقیق جرائم و تعقیب مجرمان و نحوه رسیدگی و صدور رأی و تجدیدنظر و اجرای احکام و تعیین وظایف و اختیارات مقامات قضایی وضع شده‌است.» صلاحیت مراجع کیفری یکی از موضوعات مهم مورد بحث در آیین دادرسی کیفری است که در این تعریف مورد توجه قرار نگرفته‌است. علاوه بر این، اشاره به تعقیب مجرمین در این ماده چندان صحیح به نظر نمی‌رسد، زیرا در امر تعقیب ما با فردی که «متهم» به ارتکاب جرمی است، یعنی شخصی که «ادعا» شده جرمی را مرتکب گردیده، روبرو هستیم و روند رسیدگی‌های قضایی برای بررسی این ادعا و احراز مجرمیت یا اعلام بی گناهی او به موجب حکم قطعی دادگاه است، از این رو، اطلاق عنوان مجرم به کسی که در فرایند تعقیب کیفری، در پناه اصل برائت قرار داشته و تا اثبات مجرمیت وی در دادگاه، بی گناه فرض می‌شود، پسندیده نیست.»[۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. علی خالقی. آیین دادرسی کیفری. چاپ 13. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651968
  2. علی خالقی. آیین دادرسی کیفری. چاپ 13. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651972