ماده 12 قانون بیمه

ماده ۱۲ قانون بیمه مصوب ۱۳۱۶,۰۲,۰۷: هرگاه بیمه گذار عمدا از اظهار مطالبی خودداری کند یا عمدا اظهارات کاذبه بنماید و مطالب اظهار نشده یا اظهارات کاذبه طوری باشد که موضوع خطر را تغییر داده یا از اهمیت آن در نظر بیمه گر بکاهد عقد بیمه باطل خواهد بود حتی اگر مراتب مذکوره تاثیری در وقوع حادثه نداشته باشد در این صورت نه فقط وجوهی که بیمه گذار پرداخته است قابل استرداد نیست بلکه بیمه گر حق دارد اقساط بیمه را که تا آن تاریخ عقب افتاده است نیز از بیمه گذار مطالبه کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مقالات مرتبط

• حدود تعهد اطلاع رسانی پیش قراردادی در قوانین بیمه انگلستان و ایران
• بررسی جایگاه عدالت توزیعی در مسئولیت مدنی
• تحلیل انتقادی رأی وحدت‌ رویه شماره 810 ـ4/ 3/ 1400 هیئت‌ عمومی دیوان ‌عالی ‌کشور