ماده ۲ قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲ قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی:''' حداکثر حق بیمه هر واحد مسکونی هر ساله با پیشنهاد صندوق، توسط دولت در لوایح بودجه سنواتی درج شده و به تصویب مجلس می رسد. حداکثر تعهد صندوق به ازای هر واحد مسکونی و حق بیمه پایه مربوط با رعایت حداکثر حق بیمه مذکور متناسب با میزان خطرخیزی مناطق کشور و شهری یا روستایی بودن آن به موجب آیین نامه ای است که به پیشنهاد صندوق به تصویب هیات وزیران می رسد | '''ماده ۲ قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی:'''حداکثر [[حق بیمه]] هر واحد مسکونی هر ساله با پیشنهاد صندوق، توسط دولت در [[لایحه بودجه|لوایح بودجه]] سنواتی درج شده و به تصویب مجلس می رسد. حداکثر تعهد صندوق به ازای هر واحد مسکونی و [[حق بیمه پایه]] مربوط با رعایت حداکثر حق بیمه مذکور متناسب با میزان خطرخیزی مناطق کشور و شهری یا روستایی بودن آن به موجب آیین نامه ای است که به پیشنهاد صندوق به تصویب [[هیات وزیران]] می رسد | ||
{{مواد قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی}} | {{مواد قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی}} | ||
[[رده: مواد قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی]] | [[رده: مواد قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۴
ماده ۲ قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی:حداکثر حق بیمه هر واحد مسکونی هر ساله با پیشنهاد صندوق، توسط دولت در لوایح بودجه سنواتی درج شده و به تصویب مجلس می رسد. حداکثر تعهد صندوق به ازای هر واحد مسکونی و حق بیمه پایه مربوط با رعایت حداکثر حق بیمه مذکور متناسب با میزان خطرخیزی مناطق کشور و شهری یا روستایی بودن آن به موجب آیین نامه ای است که به پیشنهاد صندوق به تصویب هیات وزیران می رسد