ماده ۷۲۳ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

هر کس بدون گواهینامه رسمی اقدام به رانندگی و یا تصدی وسایل موتوری که مستلزم داشتن گواهینامه مخصوص است، بنماید و ‌همچنین هر کس به موجب حکم دادگاه از رانندگی وسایل نقلیه موتوری ممنوع باشد به رانندگی وسائل مزبور مبادرت ورزد برای بار اول به حبس‌ تعزیری تا دو ماه یا جزای نقدی تا یک میلیون ریال و یا هر دو مجازات و در صورت ارتکاب مجدد به دو ماه تا شش ماه حبس محکوم خواهد شد.

توضیح واژگان

منظور از «گواهینامه مخصوص» با توجه به مواد 21 و 22 و 23 آئین نامه راهنمایی و رانندگی، گواهینامه ای است که با توجه به نوع وسیله موتوری و یا برای استفاده از وسیله نقلیه خاصی صادر شده باشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

عنصر مادی این جرم، اقدام به رانندگی یا تصدی وسایل موتوری، بدون داشتن گواهینامه یا مبادرت به رانندگی با وسایل نقلیه موتوری با وجود ممنوعیت آن به موجب حکم قطعی است.

عنصر معنوی نیز سوء نیت عام است بنابراین اگر کسی که از رانندگی منع شده، مجبور شود که بدون گواهینامه رانندگی کند، عمل او موجب مسئولیت نخواهد شد. همچنین موضوع این جرم، وسیله موتوری اعم از نقلیه یا غیر نقلیه است و وسایل غیر موتوری نقلیه از شمول این ماده خارج خواهند بود. به علاوه عمل مرتکب در این ماده، رانندگی یا تصدی است بنابراین نشستن پشت فرمان یا قرار گرفتن در مقر تصدی وسیله نقلیه را نمیتوان رانندگی یا تصدی دانست. ارتکاب مجدد بزه نیز به معنای مندرج در ماده 48 قانون مجازات اسلامی است و قبل از اجرای مجازات مرتبه قبلی، حکم به تشدید مجازات، فاقد وجاهت قانونی است.

رویه های قضایی

طبق رای وحدت رویه شماره 3701-6 1337/7/6: راندن تراکتور بدون پروانه از مصادیق رانندگی بدون پروانه است.

همچنین در رای شماره 233-49/10/2 رانندگی وسایل نقلیه عمومی با گواهینامه پایه 2 شخصی، فاقد پروانه محسوب شده و اگر منجر به تصادف شده از علل تشدید مجازات است.

به علاوه طبق نظریه 7/5881-78/9/15 "عدم تمدید گواهینامه رانندگی موجب از بین رفتن ارزش آن نبوده و صاحب چنین گواهینامه ای را نمیتوان بدون گواهینامه دانست."

مواد مرتبط

ماده 14 قانون هواپیمایی کشوری

ماده 28 قانون هواپیمایی کشوری

ماده 178 آیین نامه راهنمایی و رانندگی مصوب 1347