ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 270 قانون آيين دادرسي كيفري را به ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
(فیش های زیاد اما مرتبط به قوانین سابق و غیر قابل استفاده) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
پ - قرار تأمين خواسته به تقاضاي متهم | پ - قرار تأمين خواسته به تقاضاي متهم | ||
تبصره ماده 270: مهلت اعتراض به قرارهاي قابل اعتراض براي اشخاص مقيم ايران ده روز و براي افراد مقيم خارج از كشور يك ماه از تاريخ ابلاغ است . | تبصره ماده 270: مهلت اعتراض به قرارهاي قابل اعتراض براي اشخاص مقيم ايران ده روز و براي افراد مقيم خارج از كشور يك ماه از تاريخ ابلاغ است . | ||
== توضیح واژگان == | |||
مقصود از قرار ابقاء تأمین در بند «ب» همان ابقاء قرار بازداشت یا قرار تأمین منجر به بازداشت است.4658088 | |||
== پیشینه == | |||
سابقاً ماده 33 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در خصوص قابل اعتراض بودن قرار بازداشت موقت وضع شده بود.481816 | |||
== رویه قضایی == | |||
به موجب رای وحدت رویه شماره 637-1378/6/2 قرار بازداشت موقت قابل اعتراض است.2469876 | |||
[[رده:ایروانی]] |
نسخهٔ ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۵
علاوه بر موارد مقرر در اين قانون ، قرارهاي بازپرس در موارد زير قابل اعتراض است : الف - قرار منع و موقوفي تعقيب و اناطه به تقاضاي شاكي ب - قرار بازداشت موقت ، ابقاء و تشديد تأمين به تقاضاي متهم پ - قرار تأمين خواسته به تقاضاي متهم تبصره ماده 270: مهلت اعتراض به قرارهاي قابل اعتراض براي اشخاص مقيم ايران ده روز و براي افراد مقيم خارج از كشور يك ماه از تاريخ ابلاغ است .
توضیح واژگان
مقصود از قرار ابقاء تأمین در بند «ب» همان ابقاء قرار بازداشت یا قرار تأمین منجر به بازداشت است.4658088
پیشینه
سابقاً ماده 33 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در خصوص قابل اعتراض بودن قرار بازداشت موقت وضع شده بود.481816
رویه قضایی
به موجب رای وحدت رویه شماره 637-1378/6/2 قرار بازداشت موقت قابل اعتراض است.2469876