احترام به قانون در اندیشه افلاطون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
* قانون | * قانون | ||
* نافرمانی مدنی | * نافرمانی مدنی | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1394]] | [[رده:مقالات منتشر شده در سال 1394]] | ||
[[رده:امید احمدی]] | [[رده:مقالات امید احمدی]] | ||
[[رده:مطالعات حقوق عمومی]] | [[رده:مقالات فصلنامه مطالعات حقوق عمومی]] | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در نشریات]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۵
احترام به قانون در اندیشه افلاطون نام مقاله ای از امید احمدی است که در شماره یک دوره 45 (فروردین 1394) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
یکی از مسائل اساسی در فلسفة حقوق، «احترام به قانون» است؛ یعنی به چه ترتیب می‌توان در شرایط عادی اطاعت از قانون را توجیه کرد؟ یا برعکس، آیا شرایطی وجود دارد که نافرمانی از قانون از لحاظ اخلاقی موجه باشد؟ برداشت عموم از دیدگاه افلاطون دربردارندة توجیه مقتدرانه و اطاعت بدون قید و شرط از قانون است، که فاقد مبنای عقلانی است. در نوشتار حاضر، ضمن نقد تفاسیر اقتدارگرایانه، اقتدار قانون از دیدگاه فضیلت اخلاقی بررسی میشود. در این دیدگاه، دلیل احترام شهروندان به قانون کسب فضایل اخلاقی است. در جایی که معلوم شود امکان ایجاد تعامل و برقراری گفت‌وگو، به منزلة پیش‌شرط فضلیت اخلاقی، میان قانون‌گذاران و شهروندان وجود ندارد، گزینة نافرمانی از قانون مطرح میشود.
کلیدواژه ها
- اقتدار
- فضیلت
- قانون
- نافرمانی مدنی