وضعیت حقوقی شهرک نشینان مناطق اشغالی فلسطین: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ 7 categories using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
[[رده:مقالات حقوق بین الملل]] | [[رده:مقالات حقوق بین الملل]] | ||
[[رده:مواد قرمز]] | [[رده:مواد قرمز]] | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در نشریات]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۶
وضعیت حقوقی شهرک نشینان مناطق اشغالی فلسطین نام مقاله ای از علی احدی کرنق و فاطمه فولادی بوده که در شماره اول دوره شانزدهم (فروردین 1403) مجله علمی مطالعات حقوقی منتشر شده است.
چکیده
رژیم اسرائیل از سالهای ابتدایی اشغال سرزمین فلسطین، شهرکسازی در مناطق اشغالی را آغاز کرد. با توجه به اشغالی بودن و حاکمیت حقوق بشردوستانه در این مناطق و ممنوعیت انتقال شهروندان به مناطق اشغالی، وضعیت حقوقی شهرکنشینان از ابتدا محل بحث بوده است. پرسش این است که شهرکنشینان مناطق اشغالی که به ظاهر نقشی در مخاصمه میان رژیم صهیونیستی و فلسطینیان ندارند، با توجه برخی فعالیت‌هایشان، آیا می‌توان آنان را هدف مشروع نظامی فرض کرد؟ فرضیه اولیه مقاله این است که در صورتی که شهرکنشینان مناطق اشغالی را رزمنده محسوب شوند، فلسطینیان حق دارند آن ها را مورد هدف قرار دهند. نوشتار حاضر قصد دارد با توجه به حقوق حاکم بر اشغال و وضعیت حقوقی غیرنظامیان در مناطق اشغالی، حاکمیت قوانین نظامی در این شهرک ها، خشونت مسلحانه آنان و همچنین فعالیتهای نظامی آنان در این مناطق، رزمنده بودن آنان را اثبات کند. همچنین دیگر شهرکنشینان رژیم صهیونیستی که چنین فعالیتی ندارند و با سیاستهای انتقال جمعیت اسرائیل به شهرکهای مناطق اشغالی منتقل شده‌اند، عملاً تبدیل به سپر انسانی اقدام‌های رژیم اسرائیل شده‌اند؛ سپرهای انسانی که درصورتی‌که داوطلبانه در این مناطق ساکن شده باشند، وضعیت حقوقی آنان به مفهوم رزمنده نزدیک میشود.
کلیدواژه ها
- شهرکنشینان
- خشونت مسلحانه
- فعالیت نظامی
- غیرنظامیان
- رزمنده
- سپر انسانی