مبانی اصل شخصی بودن مسئولیت کیفری در حوزة ادیان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
[[رده:مسئولیت کیفری]] | [[رده:مسئولیت کیفری]] | ||
[[رده:اصل شخصی بودن مسئولیت کیفری]] | [[رده:اصل شخصی بودن مسئولیت کیفری]] | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در نشریات]] |
نسخهٔ کنونی تا ۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۶
مبانی اصل شخصی بودن مسئولیت کیفری در حوزة ادیان نام مقاله ای از ایرج گلدوزیان و بهمن حسین جانی که در شماره پانزدهم (پاییز 1384) در نشریه آموزه های حقوق کیفری منتشر شده است.
چکیده
جرم، مسئولیت کیفری و مجازات، سه ضلع طلایی حقوق کیفری است. اعمال مجازات به احراز مسئولیت کیفری و احراز آن به احراز مجرمیّت منوط است. مجرمیّت، دو جنبة مادّی و روانی دارد و تا زمانی که آن دو احراز نگردد، محقّق نمیشود، اما مسئولیت کیفری، جنبة موضوعی و مادی ندارد، بلکه جنبة کاملاً شخصی و روانی دارد. سن، عقل، آگاهی و اختیار، ارکان مسئولیت کیفری است. در روزگار باستان، افزون بر عامل ارتکاب جرم (مجرم)، بستگان او نیز مسئول بودند، اما به موجب یکی از اصول بنیادین حقوق کیفری، مقرر شد که هر کس باید خود پاسخگوی اعمال مجرمانة منتسب به خود باشد، نه دیگران. این اصل، «اصل شخصی بودن مسئولیت کیفری» نام دارد. دین، یکی از مبانی مهم این اصل است که در این نوشتار به بررسی ریشههای آن در ادیان مختلف میپردازیم.
کلیدواژهها
- گناه
- جرم
- مجازات
- مسئولیت کیفری
- اصل شخصی بودن مسئولیت کیفری