ماده ۲۹۸ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:جنایات متعدد بر اعضای مجنی علیه using HotCat) |
جز (added Category:تداخل در قصاص using HotCat) |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
[[رده:جنایت عمدی]] | [[رده:جنایت عمدی]] | ||
[[رده:جنایات متعدد بر اعضای مجنی علیه]] | [[رده:جنایات متعدد بر اعضای مجنی علیه]] | ||
[[رده:تداخل در قصاص]] |
نسخهٔ ۱۴ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۵۷
اگر کسی با یک ضربه عمدی، موجب جنایات متعدد بر اعضای مجنی علیه شود، چنانچه همه آنها به طور مشترک موجب قتل او شود و قتل نیز مشمول تعریف جنایات عمدی باشد فقط به قصاص نفس محکوم می شود.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده را عده ای یکی از مصادیق قاعده « تعدد نتیجه به معنای تعدد جرم نیست» دانسته اند.[۱] در راستای وقوع این جرم باید سه شرط وجود داشته باشد:
1- وارد شدن فقط یک ضربه به مجنی علیه
2-عمدی بودن ضربه وارده
3-وقوع قتل در نتیجه تاثیر مشترک تمام نتایج[۲]
مستندات فقهی
در این باره فقها قائل به تفکیک میان دو حالت شده اند. در فرضی که کسی مرتکب جرحی بر دیگری شود و پس از آن فرد مجروح در نتیجه این جرح بمیرد، تداخل قصاص روی میدهد . اما چنانچه جراحات حاصله متعدد باشند، نباید قائل به تداخل جنایات شویم. [۳] اما می توان به روایتی از اما صادق (ع) استناد نمود که به موجب آن ایشان در خصوص مردی که چشم فردی را درآورده و نیز دو گوشش را بریده و سپس او را کشته بود، اظهار نمودند که چنانچه او این اقدامات را جداگانه انجام داده است، بایستی در ابتدا قصاص عضو شده و سپس کشته شود. ولی اگر با یک ضربه واحد موجب تمام این جنایات شده است، از بابت چشم و گوش قصاص نمی شود و فقط گردن زده می شود.[۴]
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3962876
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3962916
- ↑ فصلنامه رهنمون شماره 2 و 3 پاییز و زمستان 1371. مدرسه عالی شهید مطهری، 1371. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 272504
- ↑ احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و مهدی حسینیان قمی. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2357352