ماده ۳۲۹ قانون مجازات اسلامی

قسامه فقط نسبت به مقداری که لوث حاصل شده است، موجب اثبات می ‌شود و اثبات خصوصیات جنایت از قبیل عمد، شبه عمد، خطا، مقدار جنایت و شرکت در ارتکاب جنایت یا انفراد در آن نیازمند حصول لوث در این خصوصیات‌ است.

پیشینه

سابقا ماده 240 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370) در این خصوص وضع شده بود. در این ماده فقط در خصوص حصول لوث نسبت به اصل قتل صحبت شده بود

نکات توضیحی تفسیری دکترین

برخی از حقوقدانان به این نکته اشاره کرده اند که در فرض اثبات اصل جنایت با قسامه و فقدان حصول لوث نسبت به خصوصیات آن جنایت و یا حاضر نشدن سوگند خورندگان به اقامه قسامه در این باب، باید فقط اصل جنایت را ثابت شده تلقی نموده و مرتکب را به پرداخت دیه محکوم نمود.

سوابق فقهی

بر اساس نظریه برخی فقها لازم است در سوگند قیودی که موجب خروج مورد سوگند از ابهام میشود( نظیر بیان قاتل و مقتول و نسبت آنان و نیز اوصاف آنان به شیوه ای که فاقد هرگونه ابهامی باشد، ذکر گردند. همچنین نوع قتل از حیث عمدی یا شبه عمدی یا خطایی بودن نیز مشخص شوند. همچنین بیان قیود دیگر نظیر تعداد قاتلین نیز لازم است.