قانون گذرنامه: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «'''قانون گذرنامه''' در تاریخ 10 اسفند 1351 به تصویب رسید و در روزنامه رسمی شماره 8224 مورخ 1352/1/30 منشر شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه قوانین و مقررات حقوق بین الملل|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قانون گذرنامه''' در تاریخ 10 اسفند 1351 به تصویب رسید و در روزنامه رسمی شماره 8224 مورخ 1352/1/30 | '''قانون گذرنامه''' در تاریخ 10 اسفند 1351 به تصویب رسید و در [[روزنامه رسمی]] شماره 8224 مورخ 1352/1/30 منتشر شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه قوانین و مقررات حقوق بین الملل|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6714104|صفحه=|نام۱=سیدعباس|نام خانوادگی۱=پورهاشمی|چاپ=1}}</ref> | ||
== تقسیم بندی == | == تقسیم بندی == |
نسخهٔ ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۰۰
قانون گذرنامه در تاریخ 10 اسفند 1351 به تصویب رسید و در روزنامه رسمی شماره 8224 مورخ 1352/1/30 منتشر شد.[۱]
تقسیم بندی
قانون گذرنامه، مشتمل بر 42 ماده و 18 تبصره در فصل های زیر تدوین شده است.
- فصل اول – کلیات
- فصل دوم – انواع گذرنامه
- فصل سوم – گذرنامههای سیاسی و خدمت
- فصل چهارم – گذرنامه عادی
- فصل پنجم – همراهان
- فصل ششم – اعتبار گذرنامه عادی
- فصل هفتم – گذرنامه جمعی
- فصل هشتم – پروانه گذر
- فصل نهم – برگ گذر بیگانگان
- فصل دهم – آییننامههای اجرایی
- فصل یازدهم – مجازات ها[۲]
منابع
- ↑ سیدعباس پورهاشمی. مجموعه قوانین و مقررات حقوق بین الملل. چاپ 1. مجد، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6714104
- ↑ سیدعباس پورهاشمی. مجموعه قوانین و مقررات حقوق بین الملل. چاپ 1. مجد، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6714104