رای وحدت رویه شماره 605 مورخ 1375/1/14 هیات عمومی دیوان عالی کشور (مرجع صالحه حل اختلاف بین دادگاه عمومی و دادگاه تجدیدنظر): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1375 using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۳۳ قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب]] | * [[ماده 33 قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب|ماده ۳۳ قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب]] | ||
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضائی مصوب ۱۳۲۸]] | * [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضائی مصوب ۱۳۲۸]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۳۸
رای وحدت رویه شماره ۶۰۵ مورخ ۱۳۷۵/۱/۱۴ هیات عمومی دیوان عالی کشور (مرجع صالحه حل اختلاف بین دادگاه عمومی و دادگاه تجدیدنظر):نظر به مدلول مادتین ۳ و ۴ قانون آیین دادرسی مدنی و عمومات قانونی و اینکه اساساً اختلاف بین دادگاه‌ها در امر صلاحیت در مرجع قضائی عالی تر مطرح و حل اختلاف می‌گردد و ماده ۳۳ قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب بر این اساس ناظر به اختلاف دو دادگاه عمومی واقع در حوزه قضائی یک استان است و در مسئله مختلف فیه دادگاه تجدیدنظر استان و دادگاه عمومی هر دو از خود نفی صلاحیت کرده‌اند؛ لذا رای شعبه اول دیوان عالی کشور در این حد که مشعر بر قابل طرح بودن مورد اختلاف در دیوان عالی کشور می‌باشد منطبق با موازین قانونی تشخیص و مورد تأیید می‌باشد. این رای به موجب ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضائی مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.