علی بابا عالم فیروزکوهی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگینامه|تصویر=|نام=حسین پیرنیا|نام_تصویر=حسین پیرنیا|عنوان تصویر=|زادگاه=نائین|birth_date=1254|تحصیلات=|دانشگاه=دانشگاه پاریس|زمینه فعالیت=|پیشه=*ریاست مجلس شورای ملی * ریاست مدرسه عالی علوم سیاسی|مرتبه حوزوی=|جایزهها=|استادان=|تار...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات زندگینامه|تصویر=|نام= | {{جعبه اطلاعات زندگینامه|تصویر=|نام=علی بابا عالم فیروزکوهی|نام_تصویر=علی بابا عالم فیروزکوهی|عنوان تصویر=|زادگاه=فیروزکوه|birth_date=1250|تحصیلات=فقه و اصول اسلامی در حوزههای علمیه تهران، اصفهان و نجف|دانشگاه=|زمینه فعالیت=استاد دانشگاه، حقوقدان|مرتبه حوزوی=|جایزهها=|استادان=|تاریخ درگذشت=1327|مکان درگذشت=تهران|ملیت=ایرانی|شناختهشده برای=تدریس علوم فقهی و حقوقی، همکاری در تدوین قانون مدنی ایران}} | ||
'''علی بابا عالم فیروزکوهی''' (۱۲۵۰ یا ۱۲۵۱ خورشیدی در فیروزکوه – ۱۳۲۷ خورشیدی در تهران) فقیه، استاد و حقوقدان ایرانی بود که در تدریس علوم فقهی و مشارکت در تدوین قانون مدنی ایران نقش داشت. او در مدرسه عالی حقوق تهران، دانشکده معقول و منقول و محاکم قضایی کشور فعالیت علمی و حقوقی داشت.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=چهره ها در تاریخچه تظام آموزش عالی حقوق و عدلیه نوین|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=پیدایش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6715348|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=مبارکیان|چاپ=1}}</ref> | '''علی بابا عالم فیروزکوهی''' (۱۲۵۰ یا ۱۲۵۱ خورشیدی در فیروزکوه – ۱۳۲۷ خورشیدی در تهران) فقیه، استاد و حقوقدان ایرانی بود که در تدریس علوم فقهی و مشارکت در تدوین قانون مدنی ایران نقش داشت. او در مدرسه عالی حقوق تهران، دانشکده معقول و منقول و محاکم قضایی کشور فعالیت علمی و حقوقی داشت.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=چهره ها در تاریخچه تظام آموزش عالی حقوق و عدلیه نوین|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=پیدایش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6715348|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=مبارکیان|چاپ=1}}</ref> | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
'''علیبابا عالم''' در خانوادهای روحانی در فیروزکوه به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی خود را در فقه، اصول و علوم اسلامی نزد پدر و در حوزه علمیه تهران آغاز کرد و سپس در مدرسه علمیه اصفهان به تحصیل سطوح عالی فقه و اصول پرداخت. مهمترین استاد او حاج سیدمحمدباقر درچهای بود. گفته شده است که او همدرس | '''علیبابا عالم''' در خانوادهای روحانی در فیروزکوه به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی خود را در فقه، اصول و علوم اسلامی نزد پدر و در حوزه علمیه تهران آغاز کرد و سپس در مدرسه علمیه اصفهان به تحصیل سطوح عالی فقه و اصول پرداخت. مهمترین استاد او حاج سیدمحمدباقر درچهای بود. گفته شده است که او همدرس سیدحسین بروجردی بود و به دلیل حافظه قوی، اغلب محل مراجعه علمی همدرسان خود قرار میگرفت. | ||
پس از دریافت اجازه اجتهاد از سیدمحمدباقر درچهای، راهی نجف اشرف شد و نزد مراجع برجسته حوزه علمیه نجف به تکمیل تحصیلات دینی پرداخت و از آنها نیز اجازه اجتهاد دریافت کرد.<ref name=":0" /> | پس از دریافت اجازه اجتهاد از سیدمحمدباقر درچهای، راهی نجف اشرف شد و نزد مراجع برجسته حوزه علمیه نجف به تکمیل تحصیلات دینی پرداخت و از آنها نیز اجازه اجتهاد دریافت کرد.<ref name=":0" /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۲۳
علی بابا عالم فیروزکوهی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۲۵۰ فیروزکوه |
| درگذشت | ۱۳۲۷ تهران |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات | فقه و اصول اسلامی در حوزههای علمیه تهران، اصفهان و نجف |
| پیشه | استاد دانشگاه، حقوقدان |
| تخصص | استاد دانشگاه، حقوقدان |
| شناختهشده برای | تدریس علوم فقهی و حقوقی، همکاری در تدوین قانون مدنی ایران |
علی بابا عالم فیروزکوهی (۱۲۵۰ یا ۱۲۵۱ خورشیدی در فیروزکوه – ۱۳۲۷ خورشیدی در تهران) فقیه، استاد و حقوقدان ایرانی بود که در تدریس علوم فقهی و مشارکت در تدوین قانون مدنی ایران نقش داشت. او در مدرسه عالی حقوق تهران، دانشکده معقول و منقول و محاکم قضایی کشور فعالیت علمی و حقوقی داشت.[۱]
زندگینامه
علیبابا عالم در خانوادهای روحانی در فیروزکوه به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی خود را در فقه، اصول و علوم اسلامی نزد پدر و در حوزه علمیه تهران آغاز کرد و سپس در مدرسه علمیه اصفهان به تحصیل سطوح عالی فقه و اصول پرداخت. مهمترین استاد او حاج سیدمحمدباقر درچهای بود. گفته شده است که او همدرس سیدحسین بروجردی بود و به دلیل حافظه قوی، اغلب محل مراجعه علمی همدرسان خود قرار میگرفت.
پس از دریافت اجازه اجتهاد از سیدمحمدباقر درچهای، راهی نجف اشرف شد و نزد مراجع برجسته حوزه علمیه نجف به تکمیل تحصیلات دینی پرداخت و از آنها نیز اجازه اجتهاد دریافت کرد.[۱]
فعالیت علمی و حقوقی
پس از بازگشت به ایران، علیبابا عالم به تدریس در مدرسه عالی سپهسالار و مدرسه خانمروی مشغول شد. در دوره وزارت حسن پیرنیا در وزارت عدلیه، به همکاری با این وزارتخانه دعوت شد و به ریاست محاکم صلحیه منصوب گردید. او تا زمان تشکیل دادگستری نوین در این سمت باقی ماند.
با ایجاد ساختار جدید دادگستری، مدتی در این نهاد به امور قضایی پرداخت و سپس از آن کنارهگیری کرد. او تدریس علوم فقهی را در مدرسه عالی حقوق تهران، دانشکده معقول و منقول و همچنین کلاسهای فقهی دادگستری ادامه داد. علیبابا عالم عضو کمیسیون تدوین و تلخیص مواد قانون مدنی ایران بود که به دعوت وزارت عدلیه تشکیل شده بود.[۱]
آثار
علیبابا عالم علاوه بر تألیفات متعدد خطی در علوم فقهی و فلسفه اسلامی به زبانهای فارسی و عربی، کتابی با عنوان قواعد فقه و اصول فقه منتشر کرد. وی به تسلط علمی در علوم دینی، بهویژه علم اصول و قواعد فقه، شناخته میشد.[۱]
درگذشت
علیبابا عالم در سال ۱۳۲۷ خورشیدی در تهران درگذشت و پیکر او در کربلا به خاک سپرده شد.[۱]