ماده 38 قانون اعسار مصوب 1313: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
* [[ماده 37 قانون اعسار مصوب 1313|مشاهده ماده قبلی]] | * [[ماده 37 قانون اعسار مصوب 1313|مشاهده ماده قبلی]] | ||
* [[ماده 39 قانون اعسار مصوب 1313|مشاهده ماده بعدی]] | * [[ماده 39 قانون اعسار مصوب 1313|مشاهده ماده بعدی]] | ||
==مواد مرتبط==*[[ماده ۶۷۱ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)]] | |||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[حمایت از بدهکاران در انتقالِ طلب با نگاهی به حقوق کشورهای ایران و انگلیس و اصول حقوق قراردادهای اروپایی]] | |||
[[حمایت از بدهکاران در انتقالِ طلب با نگاهی به حقوق کشورهای ایران و انگلیس و اصول حقوق قراردادهای اروپایی]]{{مواد قانون اعسار مصوب 1313}} | * [[بررسی فقهی- حقوقی طرق انتقال ارادی طلب با نگاهی تطبیقی به حقوق فرانسه]] | ||
{{مواد قانون اعسار مصوب 1313}} | |||
[[رده:مواد قانون اعسار مصوب 1313]] | [[رده:مواد قانون اعسار مصوب 1313]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۲۳
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۳۸ قانون اعسار مصوب ۱۳۱۳ مصوب ۱۳۱۳,۰۹,۲۰: کسیکه طلب خود را بغیر مدیون انتقال داده و بعد از انتقال آن را از مدیون سابق خود دریافت کرده و یا بدیگری انتقال دهد کلاه بردار محسوب میشود.
هرگاه مدیون بدهی خود را بعد از انتقال بداین سابق تادیه نماید منتقل الیه حق رجوع باو نخواهد داشت مگر اینکه ثابت نماید که قبل از تادیه دین انتقال را به اطلاع مدیون رسانیده و یا اینکه مدیون بوسیله دیگری از انتقال مستحضر بوده است.
==مواد مرتبط==*ماده ۶۷۱ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)