ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
محاكمات دادگاه كيفري يك ، ضبط صوتي و در صورت تشخيص دادگاه ، ضبط تصويري نيز مي شود . انتشار آنها ممنوع و استفاده از آنها نيز منوط به اجازه دادگاه است .
'''ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری''': [[دادگاه كيفري يك]] ، ضبط صوتي و در صورت تشخيص دادگاه ، ضبط تصويري نيز مي شود . انتشار آنها ممنوع و استفاده از آنها نيز منوط به اجازه دادگاه است .


== فاقد فیش ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
ضبط صوتی یا تصویری جلسات دادگاه،مختص دادگاه کیفری یک نیست .[[ماده ۳۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 353 قانون آیین دادرسی کیفری]] موید این نکته است و از اطلاق این ماده چنین برداشت میشود که در سایر دادگاه ها نیز چنین امکانی وجود خواهد دشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278520|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> در واقع گفتنی است ضبط صوتی یا تصویری در [[دادگاه کیفری دو]] و دادگاه انقلاب در موارد وحدت قاضی،اختیاری و منوط به تشخیص دادگاه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278536|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>ضمنا این امکان در جهات مختلف مانند مرحله تجدیدنظر خواهی از رای،آموزش به قضات و... نبز میتواند مورد بهره برداری قرار گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278524|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>
 
== منابع ==
{{پانویس}}
[[رده:ایروانی]]
[[رده:ایروانی]]

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۷

ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه كيفري يك ، ضبط صوتي و در صورت تشخيص دادگاه ، ضبط تصويري نيز مي شود . انتشار آنها ممنوع و استفاده از آنها نيز منوط به اجازه دادگاه است .

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ضبط صوتی یا تصویری جلسات دادگاه،مختص دادگاه کیفری یک نیست .ماده 353 قانون آیین دادرسی کیفری موید این نکته است و از اطلاق این ماده چنین برداشت میشود که در سایر دادگاه ها نیز چنین امکانی وجود خواهد دشت.[۱] در واقع گفتنی است ضبط صوتی یا تصویری در دادگاه کیفری دو و دادگاه انقلاب در موارد وحدت قاضی،اختیاری و منوط به تشخیص دادگاه است.[۲]ضمنا این امکان در جهات مختلف مانند مرحله تجدیدنظر خواهی از رای،آموزش به قضات و... نبز میتواند مورد بهره برداری قرار گیرد.[۳]

منابع

  1. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278520
  2. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278536
  3. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278524