ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
== نکات توضحی تفسیری دکترین == | == نکات توضحی تفسیری دکترین == | ||
ماده فوق در مقام تاکید به حق سکوت متهم وضع شده است 4692068 که یکی از حقوق دفاعی متهم در جریان تحقیقات است. | ماده فوق در مقام تاکید به حق سکوت متهم وضع شده است <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4692068|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> که یکی از حقوق دفاعی متهم در جریان تحقیقات است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4692100|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>سکوت متهم را همواره نباید منجر به صدور قرار منع تعقیب نسبت به وی دانست. بلکه چنانچه دلایل کافی برای انتساب بزه نسبت به او باشد یا وی به صورت ارادی از بیان مطالبی در رد آن ها امتناع نماید، صدور قرار جلب به دادرسی بلا مانع است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4692084|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
عده ای معتقدند حق سکوت متهم تحت نظر در این ماده مورد اشاره قرار نگرفته است.اما نمی توان آن را به معنای عدم وجود چنین حقی برای وی دانست.چرا که حق سکوت حقی نیست که قانون آن را به وجود آورد.4864896 | == انتقادات == | ||
عده ای معتقدند حق سکوت متهم تحت نظر در این ماده مورد اشاره قرار نگرفته است.اما نمی توان آن را به معنای عدم وجود چنین حقی برای وی دانست. چرا که حق سکوت حقی نیست که قانون آن را به وجود آورد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392) (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4864896|صفحه=|نام۱=ایمان|نام خانوادگی۱=یوسفی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
[[رده:رفرنس]] |
نسخهٔ ۲۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۲
متهم مي تواند سكوت اختيار كند . در اين صورت مراتب امتناع وي از دادن پاسخ يا امضاي اظهارات ، در صورتمجلس قيد مي شود .
فلسفه و مبانی نظری
متهم را اساساً نباید مکلف به بیان مطالب علیه خود دانست. سکوت متهم را نیز نباید دلیل بر مجرمیت او دانست.5106280 لدا این حق را باید حقی بشری و مورد احترام تلقی کرد. قوانین ما نیز هرچند به طور ناقص در راستای حمایت از این حق برخاسته اند.5106436
نکات توضحی تفسیری دکترین
ماده فوق در مقام تاکید به حق سکوت متهم وضع شده است [۱] که یکی از حقوق دفاعی متهم در جریان تحقیقات است.[۲]سکوت متهم را همواره نباید منجر به صدور قرار منع تعقیب نسبت به وی دانست. بلکه چنانچه دلایل کافی برای انتساب بزه نسبت به او باشد یا وی به صورت ارادی از بیان مطالبی در رد آن ها امتناع نماید، صدور قرار جلب به دادرسی بلا مانع است.[۳]
انتقادات
عده ای معتقدند حق سکوت متهم تحت نظر در این ماده مورد اشاره قرار نگرفته است.اما نمی توان آن را به معنای عدم وجود چنین حقی برای وی دانست. چرا که حق سکوت حقی نیست که قانون آن را به وجود آورد.[۴]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692068
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692100
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692084
- ↑ ایمان یوسفی. آیین دادرسی کیفری (بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392) (جلد اول). چاپ 1. میزان، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4864896