ماده ۲۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
غیر علنی بودن را نباید با سری بودن هم معنا دانست. مقصود از غیر علنی بودن آن است که بجز متهم، شاکی، وکلای آن ها، کارشناسان و شهود و مطلعین و سایر افرادی که حضور آن ها لازم دانسته شده است، دیگر افراد حق حضور در تحقیقات مقدماتی را ندارند.3886540 البته عده ای معتقدند شهادت شهود علاوه بر غیر علنی بودن باید سری نیز باشد.484472 | غیر علنی بودن را نباید با سری بودن هم معنا دانست. مقصود از غیر علنی بودن آن است که بجز متهم، شاکی، وکلای آن ها، کارشناسان و شهود و مطلعین و سایر افرادی که حضور آن ها لازم دانسته شده است، دیگر افراد حق حضور در تحقیقات مقدماتی را ندارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرآیند دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3886540|صفحه=|نام۱=بهروز|نام خانوادگی۱=جوانمرد|چاپ=1}}</ref> البته عده ای معتقدند شهادت شهود علاوه بر غیر علنی بودن باید سری نیز باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=484472|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> | ||
== فلسفه و مبانی نظری ماده == | == فلسفه و مبانی نظری ماده == | ||
رسیدگی در دادسرا با ید به صورت سری، غیر علنی و غیر ترافعی باشد. | رسیدگی در دادسرا با ید به صورت سری، غیر علنی و غیر ترافعی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دادستان در ترازوی حقوق بشر و شهروندی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3669376|صفحه=|نام۱=محمدصالح|نام خانوادگی۱=نقره کار|چاپ=1}}</ref> این ماده مبتنی بر اصول پذیرفته شده نظام های تفتیشی است که به موجب آن تحقیقات باید غیر علنی باشند. این امر البته اختصاص به شهادت شهود نداشته و امور دیگر نظیر بازجویی از متهم و شاکی و دیگر امور را نیز در بر می گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=484464|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> این امر همچنین باعث می شود که شهود و مطلعین بدون واهمه اطلاعات خود را در میان بپذارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحقیقات قضایی در قتل|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3467240|صفحه=|نام۱=نوراله|نام خانوادگی۱=عزیزمحمدی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۲۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۰
تحقيق و بازجويي از شهود و مطلعان قبل از رسيدگي در دادگاه ، غيرعلني است .
توضیح واژگان
غیر علنی بودن را نباید با سری بودن هم معنا دانست. مقصود از غیر علنی بودن آن است که بجز متهم، شاکی، وکلای آن ها، کارشناسان و شهود و مطلعین و سایر افرادی که حضور آن ها لازم دانسته شده است، دیگر افراد حق حضور در تحقیقات مقدماتی را ندارند.[۱] البته عده ای معتقدند شهادت شهود علاوه بر غیر علنی بودن باید سری نیز باشد.[۲]
فلسفه و مبانی نظری ماده
رسیدگی در دادسرا با ید به صورت سری، غیر علنی و غیر ترافعی باشد.[۳] این ماده مبتنی بر اصول پذیرفته شده نظام های تفتیشی است که به موجب آن تحقیقات باید غیر علنی باشند. این امر البته اختصاص به شهادت شهود نداشته و امور دیگر نظیر بازجویی از متهم و شاکی و دیگر امور را نیز در بر می گیرد.[۴] این امر همچنین باعث می شود که شهود و مطلعین بدون واهمه اطلاعات خود را در میان بپذارند.[۵]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
بر اساس این ماده پیش از محاکمه، تحقیق از شهود و مطلعین باید به صورت غیر علنی صورت گیرد.[۶]لذا در مرحله تحقیقات کیفری اصل بر غیر علنی بودن قرار می گیرد.[۷] چرا که این غیر علنی بودن تحقیقات از ویژگی های تفتیشی بودن تحقیقات مقدماتی است که به اقتضای آن باید تحقیقات از شهود نیز به صورت غیر علنی صورت گیرد.[۸] عده ای از ظاهر این ماده چنین برداشت کرده اند که شهادت شاهد باید به صورت شفاهی بوده و نوشتن آن مجاز نیست. اما این استنباط فاقد ایراد نیست. چرا که اتفاقاً شهادت کتبی از شهادت شفاهی دقیق تر بوده و امکان انکار آن وجود ندارد.[۹]
منابع
- ↑ بهروز جوانمرد. فرآیند دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3886540
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 484472
- ↑ محمدصالح نقره کار. دادستان در ترازوی حقوق بشر و شهروندی. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3669376
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 484464
- ↑ نوراله عزیزمحمدی. تحقیقات قضایی در قتل. چاپ 1. بهنامی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3467240
- ↑ عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1640572
- ↑ عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4455820
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692592
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 484468