ماه‌ حرام: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


== در قانون ==
== در قانون ==
در [[ماده ۵۵۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|ماده 555 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392]]، به ماه های حرام تصریح شده است که عبارتند از: محرم، رجب، ذی‌ القعده و ذی‌ الحجه.
در [[ماده ۵۵۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|ماده 555 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392]]، به ماه های حرام تصریح شده است که عبارتند از: محرم، رجب، ذی‌ القعده و ذی‌ الحجه.  
 
ماده فوق ناظر بر حالت [[تغلیظ دیه]] است و آن عبارت است از پرداخت یک سوم [[دیه]] به همراه اصل آن در فرض وقوع [[جنایت]] در یکی از ماه‌های حرام یا در حرم مکه مکرمه.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد اول) (جرایم علیه اشخاص- صدمات جسمانی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=729192|صفحه=|نام۱=محمدهادی|نام خانوادگی۱=صادقی|چاپ=18}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۲۶

مقصود از ماه حرام، ماهی است که در آن جنگ و غارت، حرام محسوب می شود.[۱]

در قانون

در ماده 555 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، به ماه های حرام تصریح شده است که عبارتند از: محرم، رجب، ذی‌ القعده و ذی‌ الحجه.

ماده فوق ناظر بر حالت تغلیظ دیه است و آن عبارت است از پرداخت یک سوم دیه به همراه اصل آن در فرض وقوع جنایت در یکی از ماه‌های حرام یا در حرم مکه مکرمه.[۲]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 334008
  2. محمدهادی صادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد اول) (جرایم علیه اشخاص- صدمات جسمانی). چاپ 18. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 729192