کتمان شهادت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
خط ۱۲: خط ۱۲:
[[رده:ادله اثبات جرم]]
[[رده:ادله اثبات جرم]]
[[رده:اصطلاحات حقوق جزا]]
[[رده:اصطلاحات حقوق جزا]]
[[رده:ادله اثبات در امور کیفری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۲۵

در مورد کتمان شهادت در قوانین کیفری، مجازاتی در نظر گرفته نشده‌است و ظاهراً عمل مذکور، جرم نیست.[۱]

در فقه

قرآن کریم یک دستور جامع در مورد شهادت بیان کرده‌است که «شهادت را کتمان نکنید و هرکس آن را کتمان کند، قلبش گناهکار است. پس اگر افرادی از حقوق دیگران آگاه هستند موظف هستند که هنگام دعوت برای ادای شهادت آن را کتمان نکنند.» هرچند اگر ضرری که شاهد استحقاق آن را ندارد متوجه او باشد، وصف وجوب ادای شهادت برداشته می‌شود.[۲]

در آیات مبارکه ۲۸۲ و ۲۸۳ سوره بقره به حرمت کتمان شهادت و وجوب اقامه آن اشاره شده‌است. حضرت علی در تفسیر آیه ۲۸۲ فرموده‌است که اگر شهادت بر گردن فردی است آن را رد نکند و اقامه شهادت نماید و از سرزنش دیگران نهراسد و امر به معروف و نهی از منکر نماید.[۳]

منابع

  1. محمدرضا زندی. رویه قضایی دادگاه‌های تجدیدنظر استان در امور کیفری (سرقت، خیانت و امانت، صدور چک بلا محل). چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2700536
  2. محمدرضا عدالتخواه. مبسوط قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 (کتاب نخست) (حقوق جزای عمومی کلیات). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4381112
  3. .