ماده 3 قانون مدیریت خدمات کشوری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
وجود اشتراک موسسه یا نهاد عمومی غیردولتی با [[وزارتخانه]] و [[موسسه دولتی]] در این است که هر سه به حکم قانون تأسیس می شوند و استقلال حقوقی دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرحی بر قانون مدیریت خدمات کشوری|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=شورا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6321412|صفحه=|نام۱=سیدصدرالدین|نام خانوادگی۱=صدری نوش آبادی|چاپ=3}}</ref> | وجود اشتراک موسسه یا نهاد عمومی غیردولتی با [[وزارتخانه]] و [[مؤسسه دولتی|موسسه دولتی]] در این است که هر سه به حکم قانون تأسیس می شوند و استقلال حقوقی دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرحی بر قانون مدیریت خدمات کشوری|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=شورا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6321412|صفحه=|نام۱=سیدصدرالدین|نام خانوادگی۱=صدری نوش آبادی|چاپ=3}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۴
ماده ۳ قانون مدیریت خدمات کشوری: مؤسسه یا نهاد عمومی غیردولتی: واحد سازمانی مشخصی است که دارای استقلال حقوقی است و با تصویب مجلس شورای اسلامی ایجاد شده یا میشود و بیش از پنجاه درصد (۵۰٪) بودجه سالانه آن از محل منابع غیردولتی تأمین گردد و عهدهدار وظایف و خدماتی است که جنبه عمومی دارد.
توضیح واژگان
نکات توضیحی تفسیری دکترین
با توجه به این ماده، نهاد عمومی غیردولتی دارای پنج ویژگی است:
1- عنصر سازمانی، این موسسه یک واحد سازمانی اداری و اجرایی است.
2- منشا ایجاد آن به موجب قانون مصوب مجلس است.
3- وضعیت حقوقی آن دارای استقلال حقوقی یا شخصیت حقوقی مستقل از دولت است.
4- ویژگی ماهوی یا هدف آن که عهده دار وظایف و خدماتی با جنبه عمومی است.
5- بودجه، آن با معیار درصدی از محل منابع غیردولتی تأمین گردد.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
وجود اشتراک موسسه یا نهاد عمومی غیردولتی با وزارتخانه و موسسه دولتی در این است که هر سه به حکم قانون تأسیس می شوند و استقلال حقوقی دارند.[۲]
منابع
- ↑ بیژن عباسی. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321244
- ↑ سیدصدرالدین صدری نوش آبادی. شرحی بر قانون مدیریت خدمات کشوری. چاپ 3. شورا، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321412