ماده 61 قانون مدیریت خدمات کشوری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
[[ماده 62 قانون مدیریت خدمات کشوری|مشاهده ماده بعدی]]
[[ماده 62 قانون مدیریت خدمات کشوری|مشاهده ماده بعدی]]


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
سوالی که مطرح می شود این که آیا با حکم ماده در باب تحصیل و اخذ مدرک دانشگاهی، کارمندان نمی توانند ادامه تحصیل دهند که در پاسخ باید گفت، با استناد به اصل 30 قانون اساسی، نه تنها نمی توان کسی را از تحصیل محروم کرد که باید وسایل تحصیلات عالیه را تا سرحد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد. با همین استنباط می توان بیان داشت، منظور قانون گذار در این ماده، فقط زمانی صدق می کند که هزینه ها باید از سوی دستگاه اجرایی پرداخت شود و از مأموریت آموزشی و بورس آموزشی سوءاستفاده نشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرحی بر قانون مدیریت خدمات کشوری|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=شورا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6321640|صفحه=|نام۱=سیدصدرالدین|نام خانوادگی۱=صدری نوش آبادی|چاپ=3}}</ref>
برای اطمینان از استنباط عدم ممنوعیت تحصیل کارمندان، تبصره ماده 84 قانون جستجو کرد که امکان مرخصی برای تحصیل را درنظر می گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرحی بر قانون مدیریت خدمات کشوری|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=شورا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6321644|صفحه=|نام۱=سیدصدرالدین|نام خانوادگی۱=صدری نوش آبادی|چاپ=3}}</ref>
== منابع ==
{{پانویس}}
[[رده:مواد قانون مدیریت خدمات کشوری]]
[[رده:مواد قانون مدیریت خدمات کشوری]]

نسخهٔ ‏۲۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۰

ماده ۶۱ قانون مدیریت خدمات کشوری: اعزام کارمندان دستگاه‌های اجرائی از زمان تصویب این قانون برای طی دوره‌های آموزشی که منجر به اخذ مدرک دانشگاهی یا معادل آن می‌گردد در داخل و خارج از کشور با هزینه دستگاه‌های مربوطه و استفاده از مأموریت آموزشی ممنوع می‌باشد.

تبصره ـ ایثارگران مشمول مقررات خاص خود می‌باشند.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

سوالی که مطرح می شود این که آیا با حکم ماده در باب تحصیل و اخذ مدرک دانشگاهی، کارمندان نمی توانند ادامه تحصیل دهند که در پاسخ باید گفت، با استناد به اصل 30 قانون اساسی، نه تنها نمی توان کسی را از تحصیل محروم کرد که باید وسایل تحصیلات عالیه را تا سرحد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد. با همین استنباط می توان بیان داشت، منظور قانون گذار در این ماده، فقط زمانی صدق می کند که هزینه ها باید از سوی دستگاه اجرایی پرداخت شود و از مأموریت آموزشی و بورس آموزشی سوءاستفاده نشود.[۱]

برای اطمینان از استنباط عدم ممنوعیت تحصیل کارمندان، تبصره ماده 84 قانون جستجو کرد که امکان مرخصی برای تحصیل را درنظر می گیرد.[۲]

منابع

  1. سیدصدرالدین صدری نوش آبادی. شرحی بر قانون مدیریت خدمات کشوری. چاپ 3. شورا، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321640
  2. سیدصدرالدین صدری نوش آبادی. شرحی بر قانون مدیریت خدمات کشوری. چاپ 3. شورا، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321644