مالیات بر درآمد حقوق: تفاوت میان نسخه‌ها
(ایجاد صفحه جدید و افزودن مدخل به آن) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۲۹
مالیات بر درآمد حقوق گونه‌ای مالیات بر درآمد ناشی از استخدام و قرارداد کار فی‌مابین کارگر و کارفرماست. اساسا در قانون مالیات‌های مستقیم هیچ تبیینی از مفاهیم استخدام، اشتغال و یا شغل به میان نیامده است. بدین سبب در صورت حدوث اختلاف در باب این مفاهیم، بایستی یا به مفاهیم عمومی قانون مالیات های مستقیم و یا به مفاهیم مرتبط در دیگر قوانین عمومی چون قانون کار یا «قوانین حوزه اشتغال، استخدام و کار در بخش های دولتی، عمومی و خصوصی» مراجعه نمود.[۱] در حقوق مالیاتی ایران، قانونگذار نیازمندی در باب تبیین تعرییف استخدام، اشتغال و حقوق احساس نکرده و خود اقدام به تعریف به مفهوم درآمد حقوق و درآمد مشمول به مالیات بر حقوق کرده و سپس تعیین به مصداق می‌کند. به بیانی دیگر، قانونگذار، پایه ی مالیات بر حقوق و دستمزد تبیین می‌کند که شامل درآمد نقدی و غیرنقدی می‌شود.[۲]
منابع
- ↑ میرمحسن طاهری تاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی. چاپ 1. شهر دانش، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403348
- ↑ میرمحسن طاهری تاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی. چاپ 1. شهر دانش، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403348