مالیات بر درآمد حقوق

مالیات بر درآمد حقوق گونه‌ای مالیات بر درآمد ناشی از استخدام و قرارداد کار فی‌مابین کارگر و کارفرماست. اساسا در قانون مالیات‌های مستقیم هیچ تبیینی از مفاهیم استخدام، اشتغال و یا شغل به میان نیامده است. بدین سبب در صورت حدوث اختلاف در باب این مفاهیم، بایستی یا به مفاهیم عمومی قانون مالیات های مستقیم و یا به مفاهیم مرتبط در دیگر قوانین عمومی چون قانون کار یا «قوانین حوزه اشتغال، استخدام و کار در بخش های دولتی، عمومی و خصوصی» مراجعه نمود. در حقوق مالیاتی ایران، قانونگذار نیازمندی در باب تبیین تعرییف استخدام، اشتغال و حقوق احساس نکرده و خود اقدام به تعریف به مفهوم درآمد حقوق و درآمد مشمول به مالیات بر حقوق کرده و سپس تعیین به مصداق می‌کند. به بیانی دیگر، قانونگذار، پایه ‌ی مالیات بر حقوق و دستمزد تبیین می‌کند که شامل درآمد نقدی و غیرنقدی می‌شود. از دیدگاه حقوقی به نحوه کسر مالیات بر درآمد «مالیات تکلیفی» گفته می‌شود. این امر بدین معناست که مسئولیت ابتدایی و نخستین پرداخت اینگونه مالیات، اغلب بر عهده کارفرمای دولتی یا خصوصی یا پرداخت کننده حقوق و دستمزد می‌باشد نه مزدبگیر.