مطالعۀ تطبیقی گسترۀ مفهوم ذی‌نفع در اقامۀ دعاوی زیست‌محیطی در حقوق ایران و اتحادیۀ اروپا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:مواد قرمز using HotCat) |
جز (added Category:مقالات حقوق بین الملل using HotCat) |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
[[رده:مقالات حقوق عمومی]] | [[رده:مقالات حقوق عمومی]] | ||
[[رده:مواد قرمز]] | [[رده:مواد قرمز]] | ||
[[رده:مقالات حقوق بین الملل]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۸
مطالعۀ تطبیقی گسترۀ مفهوم ذی‌نفع در اقامۀ دعاوی زیست‌محیطی در حقوق ایران و اتحادیۀ اروپا نام مقاله ای است از محمد حسین رمضانی قوام آبادی و جواد جوادمنش که در شماره چهار دوره چهل و شش (دی 1395) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
سمت به معنای صلاحیت اقامة دعوا داشتن در محضر دادگاه است. احراز سمت دسترسی شهروندان به دادگاه را محدود می‌کند. این حق دسترسی اصلی کلیدی محسوب می‌شود و در نظام‌های حقوقی مختلف معیارهای متفاوتی برای احراز سمت خواهان به کار می‌رود. پرسش بنیادین این است: آیا، در دعاوی زیست‌محیطی، شهروندان و سازمان‌های غیر دولتی، که نفع مستقیم و شخصی ندارند، می‌توانند علیه آسیب‌زننده به محیط‌زیست اقدام به طرح دعوا کنند؟ امروزه، اغلب کشورها دریافته‌اند که تبیین دایرة سمت در دعاوی زیست‌محیطی متفاوت از سایر حوزه‌ها امکان بهره‌گیری از ظرفیت‌های مردمی را برای حمایت و حفاظت از محیط‌زیست میسور می‌سازد. بدین روی، در کشورهای مختلف دنیا امکان اقامة دعوا بر مبنای منفعت عمومی (متمایز از موضوع منفعت جمعی) به‌خوبی فراهم شده است.
کلیدواژه‌ها
- احراز سمت
- حقوق محیط زیست
- خواهان
- دعاوی زیست محیطی
- نفع عمومی