سازکارها و چالش های کاربست آمایش سرزمین در تنظیم استقرار صنایع در حقوق محیط زیست ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
(.) |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سازکارها و چالش های کاربست آمایش سرزمین در تنظیم استقرار صنایع در حقوق محیط زیست ایران''' نام مقاله‌ای از [[میثم لطفی]]، [[مسعود فریادی]] و [[فرهنگ فقیه لاریجانی]] است که در | '''سازکارها و چالش های کاربست آمایش سرزمین در تنظیم استقرار صنایع در حقوق محیط زیست ایران''' نام مقاله‌ای از [[میثم لطفی]]، [[مسعود فریادی]] و [[فرهنگ فقیه لاریجانی]] است که در شماره هفتادوپنجم (تابستان 1401) [[فصلنامه علمی پژوهش حقوق عمومی]] منتشر شده است. | ||
== چکیده == | == چکیده == | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[اصل 48 قانون اساسي جمهوری اسلامی ایران]] | * [[اصل ۴۸ قانون اساسی|اصل 48 قانون اساسي جمهوری اسلامی ایران]] | ||
* [[ماده 1 سند ملی آمایش سرزمین]] | * [[ماده 1 سند ملی آمایش سرزمین]] | ||
* [[ماده 4 سند ملي آمایش سرزمين]] | * [[ماده 4 سند ملي آمایش سرزمين]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۷
سازکارها و چالش های کاربست آمایش سرزمین در تنظیم استقرار صنایع در حقوق محیط زیست ایران نام مقاله‌ای از میثم لطفی، مسعود فریادی و فرهنگ فقیه لاریجانی است که در شماره هفتادوپنجم (تابستان 1401) فصلنامه علمی پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
استقرار نامتناسب واحدهای صنعتی با ویژگی های سرزمینی می تواند به تخریب محیط زیست منجر شود و بنابراین به منظور تنظیم استقرار این واحدها با ویژگی های سرزمینی و محیط زیستی، افزون بر اعمال مقررات محیط زیستی راجع به استقرار صنایع، کاربست آمایش سرزمین نیز لازم است. مسأله مقاله این است که چگونه می توان آمایش سرزمین را بعنوان یکی از سازکارهای حقوق محیط زیست برای تنظیم بهتر استقرار واحدهای صنعتی بکار برد و آیا در کاربست این سازکارها چالشهای خاصی وجود دارد؟ این مقاله با هدف طرح بحث اولیه در زمینه تعامل آمایش سرزمین و حقوق محیط زیست، به بررسی سازکارها و چالش های کاربست آمایش سرزمین برای تنظیم بهتر استقرار صنایع پرداخته و نتیجه می گیرد که آمایش سرزمین با سه روش تنظیم راهبرد توسعه صنعتی، جایابی واحدهای صنعتی و پسماندهای آنها می تواند به استقرار مطلوب این واحدها و کنترل آثار محیط زیستی آنها کمک کند، اما به دلیل برخی چالشهای حقوقی، حقوق محیط زیست نتوانسته است در تنظیم استقرار واحدهای صنعتی بخوبی از این سازکارها استفاده کرده و استقرار این واحدها را تابع آمایش سرزمین کند. بنابراین تقویت جایگاه حقوقی و نهادی آمایش سرزمین در حقوق محیط زیست و استقرار واحدهای صنعتی از طرق مقتضی ضرورت دارد.
کلیدواژه‌ها
- آمایش سرزمین
- استقرار صنایع
- حقوق محیط زیست
- مکان‌یابی صنایع
- راهبرد صنعتی
مواد مرتبط
- اصل 48 قانون اساسي جمهوری اسلامی ایران
- ماده 1 سند ملی آمایش سرزمین
- ماده 4 سند ملي آمایش سرزمين
- ماده 21 قانون برنامه چهارم توسعه
- ماده 11 قانون هوای پاک
- ماده 15 قانون هوای پاک
- ماده 1 آیين نامه نحوه بررسي و تصویب طرح‌های توسعه و عمران محلي
- ماده 1 مقررات و ضوابط استقرار واحدهای توليدی، صنعتي و معدني
- ماده 5 مقررات و ضوابط استقرار واحدهای توليدی، صنعتي و معدني
- ماده 6 آیين نامه استفاده از اراضي، احداث بنا و تأسيسات در خارج از حریم شهرها و محدوده روستاها
- ماده 5 مقررات وضوابط استقرار واحدهای تولیدی ، صنعتی و معدنی
- ماده 19 مقررات وضوابط استقرار واحدهای تولیدی ، صنعتی و معدنی
- ماده 7 قانون مدیریت پسماندها
- ماده 12 قانون مدیریت پسماندها
- ماده 11 آیين نامه اجرایي قانون مدیریت پسماندها