حملات سایبری و نقض اصل عدم مداخله: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''حملات سایبری و نقض اصل عدم مداخله''' نام مقاله ای است از پرستو اسمعیل زاده ملا باشی و محسن عبدالهی که در شماره دو دوره پنجاه (تابستان 1399) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است. == چکیده == پیشرفت فناوری موجب مواجهۀ روزافز...» ایجاد کرد) |
(+ 7 categories using HotCat) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
* [[ماده 2 منشور ملل متحد]] | * [[ماده 2 منشور ملل متحد]] | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1399]] | |||
[[رده:مقالات فصلنامه حقوق عمومی]] | |||
[[رده:مواد قرمز]] | |||
[[رده:مقالات حقوق بین الملل]] | |||
[[رده:مقالات حقوق عمومی]] | |||
[[رده:مقالات پرستو اسمعیل زاده ملا باشی]] | |||
[[رده:مقالات محسن عبدالهی]] |
نسخهٔ ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۴۶
حملات سایبری و نقض اصل عدم مداخله نام مقاله ای است از پرستو اسمعیل زاده ملا باشی و محسن عبدالهی که در شماره دو دوره پنجاه (تابستان 1399) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
پیشرفت فناوری موجب مواجهۀ روزافزون دولتها با حملات سایبری شده است. بیشترین حملات سایبری که دولتها با آن مواجهاند، از نوع حملات سایبری نفی یا محرومسازی از سرویس توزیعشدۀ اینترنتی است. اینگونه حملات آثار مخرب مستقیم و آنی ندارند، به همین دلیل ارزیابی آنها در قالب ممنوعیت توسل به زور و حملات مسلحانه قرار نمیگیرد و معمولاً دولتها نیز با توجه به شدت کمتر آنها در برخی موارد حتی از پیگیری و شناسایی عاملان حملات صرفنظر میکنند. با اینکه قواعد مستقیم و صریحی در مورد حملات سایبری و نظم بخشیدن به آنها وجود ندارد، نظر به تبعات چنین حملاتی حتی با شدت کم و اقتضای ارزیابی حقوقی این حملات، با بررسی مقررات فعلی حقوق بینالملل به این نتیجه میرسیم که بعضی از اینگونه حملات غیرمخرب را می توان با اصل ممنوعیت مداخله به نظم درآورد و در صورت احراز عاملان و انتساب آن حملات به دولت، مسئولیت بینالمللی دولتها را در مراجع بینالمللی مطرح کرد. بهعبارت دیگر، در مقالۀ حاضر سعی بر آن است تا نشان داده شود که صرفاً حملات سایبری شدید ناقض مقررات حقوق بینالملل حاضر نیستند.
کلیدواژهها
- اصل ممنوعیت مداخله
- حاکمیت
- حملات سایبری
- مسئولیت بین المللی دولت
- نقض عهد