رای وحدت رویه شماره 4668 مورخ 1338/09/07 هیات عمومی دیوان عالی کشور (آلت قتاله محسوب شدن چوب در جرح منتهی به مرگ): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور using HotCat) |
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1338 using HotCat) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1338]] | |||
نسخهٔ ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۲۱
رای وحدت رویه شماره 4668 مورخ 1336/09/07 هیئت عمومی دیوان عالی کشور (موضوع: آلت قتاله محسوب شدن چوب در جرح منتهی به مرگ): مقصود از کلمه آلت مذکور در ماده (171) قانون مجازات عمومی وسیله‌ای است که مرتکب به کاربرده و به مرگ منتهی شده باشد و اعم است از این که وسیله مزبور معمولاً کشنده باشد و یا آن که از جهت حساس بودن موضع اصابت به مرگ مجنی علیه منتهی گردد و محدود ساختن قسمت آخر ماده مزبور به موردی که آلت عرفاً قتاله شناخته شود موافق با منظور ماده مزبور نیست، بنابراین دو حکم شماره 21/3104 مورخ 12/3/1336 و 3101 مورخ 14/3/1336 شعبه سوم دیوان عالی کشور صحیح بوده و بر وفق قانون شناخته می‌گردد.