ماده 36 قانون حمایت خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده 36 قانون حمایت خانواده مصوب 1391''': هرگاه گواهي عدم امكان سازش بنا بر توافق زوجين صادر شده باشد، در صورتي كه زوجه بنا بر اعلام دادگاه صادركننده رأي و يا به موجب سند رسمي در اجراي صيغه طلاق وكالت بلاعزل داشته باشد، عدم حضور زوج، مانع اجراي صي...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 36 قانون حمایت خانواده مصوب 1391''': هرگاه گواهي عدم امكان سازش بنا بر توافق زوجين صادر شده باشد، در صورتي كه زوجه بنا بر اعلام دادگاه صادركننده رأي و يا به موجب سند رسمي در اجراي صيغه طلاق وكالت بلاعزل داشته باشد، عدم حضور زوج، مانع اجراي صيغه طلاق و ثبت آن نيست. | '''ماده 36 قانون حمایت خانواده مصوب 1391''': هرگاه گواهي عدم امكان سازش بنا بر توافق زوجين صادر شده باشد، در صورتي كه زوجه بنا بر اعلام دادگاه صادركننده رأي و يا به موجب سند رسمي در اجراي صيغه طلاق وكالت بلاعزل داشته باشد، عدم حضور زوج، مانع اجراي صيغه طلاق و ثبت آن نيست. | ||
[[رده:مواد قانون حمایت خانواده]] | |||
[[رده:گواهی عدم امکان سازش]] | |||
[[رده:طلاق توافقی]] | |||
[[رده:ثبت طلاق]] | |||
نسخهٔ ۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۲
ماده 36 قانون حمایت خانواده مصوب 1391: هرگاه گواهي عدم امكان سازش بنا بر توافق زوجين صادر شده باشد، در صورتي كه زوجه بنا بر اعلام دادگاه صادركننده رأي و يا به موجب سند رسمي در اجراي صيغه طلاق وكالت بلاعزل داشته باشد، عدم حضور زوج، مانع اجراي صيغه طلاق و ثبت آن نيست.