ماده ۷۴۵ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(اضافه کردن مقالات مرتبط)
خط ۵: خط ۵:


بخش نخست آن اظهار اکاذیب است. به نحوی که مرتکب مبادرت به نسبت دادن مطالبی خلاف واقع عامداً و عالماً به افراد نماید. اعم از این که این اعمال منتهی به ورود ضرر مادی یا معنوی به مجنی علیه بشوند یا خیر.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276992|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> بخش دوم این جرم را باید ناظر به توجه قانونگذار به جرم انگاری افشاء اسرار مردم عادی دانست. بدین شرح که اگرچه در جرم نشر اکاذیب توجه بر روی مقامات رسمی است، اما بر اساس ماده فوق و با توجه به توسعه وسایل الکترونیکی و رایانه ای، مقنن در مقام جرم انگاری افشاء رازهای پنهان  افراد دیگر نیز آمده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277000|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> همچنین با توجه به اینکه افشاء اسرار خصوصی اشخاص زیان های معنوی مختلفی را ممکن است به همراه داشته باشد، این جرم را از جرایم عمومی دانسته اند که گذشت شاکی ممکن است صرفاً موجب تخفیف مجازات شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277004|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref>
بخش نخست آن اظهار اکاذیب است. به نحوی که مرتکب مبادرت به نسبت دادن مطالبی خلاف واقع عامداً و عالماً به افراد نماید. اعم از این که این اعمال منتهی به ورود ضرر مادی یا معنوی به مجنی علیه بشوند یا خیر.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276992|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> بخش دوم این جرم را باید ناظر به توجه قانونگذار به جرم انگاری افشاء اسرار مردم عادی دانست. بدین شرح که اگرچه در جرم نشر اکاذیب توجه بر روی مقامات رسمی است، اما بر اساس ماده فوق و با توجه به توسعه وسایل الکترونیکی و رایانه ای، مقنن در مقام جرم انگاری افشاء رازهای پنهان  افراد دیگر نیز آمده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277000|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> همچنین با توجه به اینکه افشاء اسرار خصوصی اشخاص زیان های معنوی مختلفی را ممکن است به همراه داشته باشد، این جرم را از جرایم عمومی دانسته اند که گذشت شاکی ممکن است صرفاً موجب تخفیف مجازات شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277004|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref>
== مقالات مرتبط ==
* [[حق فراموش شدن در ترازو: نیاز ناشی از فضای مجازی یا تهدیدی برای آزادی بیان!؟]]


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۱۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۴

ماده ۷۴۵ قانون مجازات اسلامی:هرکس به وسیله سامانه‎ های رایانه‎ ای یا مخابراتی صوت یا تصویر یا فیلم خصوصی یا خانوادگی یا اسرار دیگری را بدون رضایت او جز در موارد قانونی منتشر کند یا در دسترس دیگران قرار دهد، به نحوی که منجر به ضرر یا عرفاً موجب هتک حیثیت او شود، به حبس از نود و یک روز تا دو سال یا جزای نقدی از پنج میلیون (000 /000 /5) ریال تا چهل میلیون (000 /000 /40) ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده در راستای جرم انگاری در دسترس قرار دادن صوت، تصویر، فیلم های خصوصی یا خانوادگی و یا اسرار دیگری وضع شده است.[۱] عنصر مادی این جرم را دارای دو بخش دانسته اند:

بخش نخست آن اظهار اکاذیب است. به نحوی که مرتکب مبادرت به نسبت دادن مطالبی خلاف واقع عامداً و عالماً به افراد نماید. اعم از این که این اعمال منتهی به ورود ضرر مادی یا معنوی به مجنی علیه بشوند یا خیر.[۲] بخش دوم این جرم را باید ناظر به توجه قانونگذار به جرم انگاری افشاء اسرار مردم عادی دانست. بدین شرح که اگرچه در جرم نشر اکاذیب توجه بر روی مقامات رسمی است، اما بر اساس ماده فوق و با توجه به توسعه وسایل الکترونیکی و رایانه ای، مقنن در مقام جرم انگاری افشاء رازهای پنهان افراد دیگر نیز آمده است. [۳] همچنین با توجه به اینکه افشاء اسرار خصوصی اشخاص زیان های معنوی مختلفی را ممکن است به همراه داشته باشد، این جرم را از جرایم عمومی دانسته اند که گذشت شاکی ممکن است صرفاً موجب تخفیف مجازات شود.[۴]

مقالات مرتبط

منابع

  1. سیدعلیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم). چاپ 4. گالوس، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276988
  2. سیدعلیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم). چاپ 4. گالوس، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276992
  3. سیدعلیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم). چاپ 4. گالوس، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277000
  4. سیدعلیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم). چاپ 4. گالوس، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277004