حق فراموش شدن در ترازو: نیاز ناشی از فضای مجازی یا تهدیدی برای آزادی بیان!؟
حق فراموش شدن در ترازو: نیاز ناشی از فضای مجازی یا تهدیدی برای آزادی بیان!؟ نام مقاله‌ای از سید محمد هادی قبولی درافشان، مصطفی بختیاروند و اکرم آقا محمدی است که در شماره پنجاه و هشتم (خرداد 1397) نشریه پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
حق فراموش شدن، مفهوم نسبتاً جدیدی است که در اتحادیه اروپایی و ایالات متحده آمریکا مطرح شده است. این حق به اشخاص امکان درخواست حذف اطلاعات و داده‌هایی را می‌دهد که با رضایت آنها یا توسط اشخاص ثالث بر روی صفحه‌های اینترنت منتشر شده است؛ در نتیجه اِعمال این حق، دیگران نمی‌توانند آنها را از طریق نتایج موتورهای جست و جو مورد ردیابی قرار دهند و با گذشت زمان مورد برچسبهای مختلف اجتماعی قرار نمی گیرند. حق فراموش شدن حق مطلقی نیست و باید در تعامل با سایر حقوق مثل حق آزادی بیان و آزادی‌های رسانه‌ای در نظر گرفته شود. بنابراین با توجه به اوضاع و احوال خاص هر پرونده باید مشخص شود که آیا تقاضای حذف اطلاعات، موجه است یا خیر. جستار حاضر به روش تحلیلی-توصیفی، موضوع را در نظامهای حقوقی اتحادیه اروپایی، ایالات متحده آمریکا، فقه امامیه و حقوق ایران بررسی کرده و در نهایت به این نتیجه رسیده است که در ایران، چنین حقی به طور صریح وجود ندارد و شناسایی قانونی این حق ضروری به نظر میرسد.
کلیدواژه‌ها
- حق فراموش شدن
- حریم خصوصی
- آزادی بیان
- کرامت انسانی
- قاعده لاضرر
مواد مرتبط
- ماده 8 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر
- ماده 10 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر
- اصل 22 قانون اساسی
- اصل 25 قانون اساسی
- ماده 58 قانون تجارت الکترونیکی
- ماده 59 قانون تجارت الکترونیکی
- ماده 23 قانون مجازات اسلامی
- ماده 745 قانون مجازات اسلامی
- ماده 14 قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات
- ماده 21 قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات