ماده 9 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 9 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386:''' متقاضی می‌تواند همراه با [[اظهارنامه ثبت اختراع|اظهارنامه]] خود، طی اعلامیه‌ای حق تقدم مقرر در [[کنوانسیون پاریس]] برای حمایت از [[حقوق مالکیت صنعتی|مالکیت صنعتی]] مورخ 1261 هجری شمسی (20 مارس 1883میلادی) و اصلاحات بعدی آن را درخواست نماید. حق تقدم می‌تواند براساس یک یا چند اظهارنامه ملی یا منطقه‌ای یا بین‌المللی باشد که در هر کشور یا برای هر کشور عضو کنوانسیون مذکور تسلیم شده است. درصورت درخواست حق تقدم: | '''ماده 9 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386:''' متقاضی می‌تواند همراه با [[اظهارنامه ثبت اختراع|اظهارنامه]] خود، طی اعلامیه‌ای [[حق تقدم مخترع|حق تقدم]] مقرر در [[کنوانسیون پاریس]] برای حمایت از [[حقوق مالکیت صنعتی|مالکیت صنعتی]] مورخ 1261 هجری شمسی (20 مارس 1883میلادی) و اصلاحات بعدی آن را درخواست نماید. حق تقدم می‌تواند براساس یک یا چند اظهارنامه ملی یا منطقه‌ای یا بین‌المللی باشد که در هر کشور یا برای هر کشور عضو کنوانسیون مذکور تسلیم شده است. درصورت درخواست حق تقدم: | ||
الف - [[اداره مالکیت صنعتی]] از متقاضی می‌خواهد ظرف مدت معین، رونوشت اظهارنامه‌ای را ارائه دهد که توسط مرجع ثبت اظهارنامه‌ای که مبنای حق تقدم است، گواهی شده باشد. | الف - [[اداره مالکیت صنعتی]] از متقاضی می‌خواهد ظرف مدت معین، رونوشت اظهارنامه‌ای را ارائه دهد که توسط مرجع ثبت اظهارنامه‌ای که مبنای حق تقدم است، گواهی شده باشد. | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==توضیح واژگان== | ==توضیح واژگان== | ||
حق تقدم به این معنا است که اگر مخترعی، اختراع خود را در یکی از کشورهای عضو اتحادیه پاریس ثبت نمود، به مدت 12 ماه فرصت دارد که در سایر کشورهای عضو نیز اختراع خود را ثبت نماید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله پژوهش های حقوقی شماره 12 سال 1386|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3738220|صفحه=|نام۱=موسسه مطالعات|پژوهش های حقوقی شهر دانش|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | [[حق تقدم مخترع|حق تقدم]] به این معنا است که اگر مخترعی، اختراع خود را در یکی از کشورهای عضو اتحادیه پاریس ثبت نمود، به مدت 12 ماه فرصت دارد که در سایر کشورهای عضو نیز اختراع خود را ثبت نماید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله پژوهش های حقوقی شماره 12 سال 1386|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3738220|صفحه=|نام۱=موسسه مطالعات|پژوهش های حقوقی شهر دانش|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
==فلسفه و مبانی نظری ماده == | ==فلسفه و مبانی نظری ماده == | ||
مبنای در نظر گرفتن حق تقدم برای مخترع، رعایت مصلحت مخترع و در نظر گرفتن فرصت معقولی برای وی به منظور اندیشیدن راجع به ثبت در سایر کشورها یا عدم ثبت و ورود به بازار سایر کشورها، با در نظر گرفتن فاکتورهای مختلفی از جمله هزینه ثبت، میزان تقاضای محصول اختراع شده در کشورهای مختلف و...، می باشد؛ <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حق اختراع نگرشی تطبیقی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4004504|صفحه=|نام۱=جمال|نام خانوادگی۱=صالحی ذهابی|چاپ=1}}</ref> چرا که مخترع نمی تواند به طور همزمان در یک تاریخ، اقدام به ثبت اختراعش در تمامی کشورهایی که به ثبت اختراعش در آن کشورها مایل است اقدام نماید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=درآمدی بر حمایت از حق اختراع در حقوق ایران و چالش های حقوقی الحاق به موافقت نامه تریپس|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فصلنامه تخصصی حقوق اسلامی (فقه و حقوق سابق)شماره 13 تابستان 1386|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4997796|صفحه=|نام۱=حمیدرضا|نام خانوادگی۱=اصلانی|چاپ=}}</ref> | مبنای در نظر گرفتن حق تقدم برای مخترع، رعایت مصلحت مخترع و در نظر گرفتن فرصت معقولی برای وی به منظور اندیشیدن راجع به ثبت در سایر کشورها یا عدم ثبت و ورود به بازار سایر کشورها، با در نظر گرفتن فاکتورهای مختلفی از جمله هزینه ثبت، میزان تقاضای محصول اختراع شده در کشورهای مختلف و...، می باشد؛ <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حق اختراع نگرشی تطبیقی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4004504|صفحه=|نام۱=جمال|نام خانوادگی۱=صالحی ذهابی|چاپ=1}}</ref> چرا که مخترع نمی تواند به طور همزمان در یک تاریخ، اقدام به ثبت اختراعش در تمامی کشورهایی که به ثبت اختراعش در آن کشورها مایل است اقدام نماید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=درآمدی بر حمایت از حق اختراع در حقوق ایران و چالش های حقوقی الحاق به موافقت نامه تریپس|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فصلنامه تخصصی حقوق اسلامی (فقه و حقوق سابق)شماره 13 تابستان 1386|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4997796|صفحه=|نام۱=حمیدرضا|نام خانوادگی۱=اصلانی|چاپ=}}</ref> | ||
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۴
ماده 9 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386: متقاضی می‌تواند همراه با اظهارنامه خود، طی اعلامیه‌ای حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی مورخ 1261 هجری شمسی (20 مارس 1883میلادی) و اصلاحات بعدی آن را درخواست نماید. حق تقدم می‌تواند براساس یک یا چند اظهارنامه ملی یا منطقه‌ای یا بین‌المللی باشد که در هر کشور یا برای هر کشور عضو کنوانسیون مذکور تسلیم شده است. درصورت درخواست حق تقدم:
الف - اداره مالکیت صنعتی از متقاضی می‌خواهد ظرف مدت معین، رونوشت اظهارنامه‌ای را ارائه دهد که توسط مرجع ثبت اظهارنامه‌ای که مبنای حق تقدم است، گواهی شده باشد.
ب - با پذیرش درخواست حق تقدم حمایت های مذکور در کنوانسیون پاریس شامل آن خواهد بود.
در صورت عدم مراعات شرایط مندرج در این ماده و مقررات مربوط به آن، اعلامیه مذکور کأن لم یکن تلقی می‌شود.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
حق تقدم به این معنا است که اگر مخترعی، اختراع خود را در یکی از کشورهای عضو اتحادیه پاریس ثبت نمود، به مدت 12 ماه فرصت دارد که در سایر کشورهای عضو نیز اختراع خود را ثبت نماید. [۱]
فلسفه و مبانی نظری ماده
مبنای در نظر گرفتن حق تقدم برای مخترع، رعایت مصلحت مخترع و در نظر گرفتن فرصت معقولی برای وی به منظور اندیشیدن راجع به ثبت در سایر کشورها یا عدم ثبت و ورود به بازار سایر کشورها، با در نظر گرفتن فاکتورهای مختلفی از جمله هزینه ثبت، میزان تقاضای محصول اختراع شده در کشورهای مختلف و...، می باشد؛ [۲] چرا که مخترع نمی تواند به طور همزمان در یک تاریخ، اقدام به ثبت اختراعش در تمامی کشورهایی که به ثبت اختراعش در آن کشورها مایل است اقدام نماید. [۳]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مدت حق تقدم برای طرح های صنعتی و علائم تجاری، شش ماه است. [۴]
نکات توضیحی
حق تقدم، حقی مدت دار و دارای آغاز و پایانی مشخص است. به موجب کنوانسیون پاریس، از زمان تقدیم نخستین اظهارنامه ثبت اختراع تا ثبت اظهارنامه اخیر، نباید مدتی بیش از 12 ماه گذشته باشد.[۵]
منابع
- ↑ مجله پژوهش های حقوقی شماره 12 سال 1386. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3738220
- ↑ جمال صالحی ذهابی. حق اختراع نگرشی تطبیقی. چاپ 1. شرکت سهامی انتشار، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4004504
- ↑ حمیدرضا اصلانی. درآمدی بر حمایت از حق اختراع در حقوق ایران و چالش های حقوقی الحاق به موافقت نامه تریپس. فصلنامه تخصصی حقوق اسلامی (فقه و حقوق سابق)شماره 13 تابستان 1386، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4997796
- ↑ سیدحسن میرحسینی. مقدمه ای بر حقوق مالکیت معنوی. چاپ 3. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4682656
- ↑ جمال صالحی ذهابی. حق اختراع نگرشی تطبیقی. چاپ 1. شرکت سهامی انتشار، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4004472