لایحه قانونی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:اصطلاحات قانون اساسی using HotCat) |
جز (Javad صفحهٔ لایحه را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به لایحه قانونی منتقل کرد) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق اساسی]] | [[رده:اصطلاحات حقوق اساسی]] | ||
[[رده:اصطلاحات قانون اساسی]] | [[رده:اصطلاحات قانون اساسی]] | ||
[[رده:قوه مقننه]] | |||
[[رده:مواد قرمز]] | |||
[[رده:لایحه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۱
مطابق اصل ۷۴ قانون اساسی: «لوایح قانونی پس از تصویب هیئت وزیران به مجلس تقدیم می‌شود و طرحهای قانونی به پیشنهاد حداقل پانزده نفر از نمایندگان، در مجلس شورای اسلامی قابل طرح است.»
در مورد لایحه قانونی، قوه مجریه پیشنهاد دهنده بهتری برای وضع قوانین جدید یا اصلاح قوانین موجود است، به این دلیل که در عمل نقایص و مشکلات اجرای قانون را در می‌یابد، همچنین در خصوص لوایح، مطالعات کارشناسی بیشتری انجام می‌شود و لوایح از سطح علمی و فنی بالاتری برخوردارند، از این رو امروز تعداد لوایح قانونی رو به افزایش است.[۱]
ابتکار قانون به معنای پیشنهاد متنی برای وضع قانونگذاری یا اصلاح قانون است و نخستین مرحله قانونگذاری به‌شمار می‌رود. بدیهی است که طراحان اولیه محتوای قانون نقش اصلی را در شکل‌دادن به آن دارند.[۲] بر این اساس قبل از قانونگذاری، ابتکار تدوین و تصویب لوایح با قوه مجریه است و می‌تواند سیاستهای خود را از طریق لایحه به قوه مقننه القا کند.[۳]
اصول و مواد مرتبط
آیین‌نامه داخلی مجلس مصوب ۱۳۷۸
منابع
- ↑ محمدرضا ویژه. کلیات حقوق اساسی. چاپ 1. شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5155968
- ↑ خیراله پروین. الزامات و آموزه‌های حقوق اساسی. چاپ 1. میزان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5135500
- ↑ سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی و ساختارهای سیاسی. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3839948