ماده 36 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «ماده 36 قانون امور حسبی» ایجاد کرد) |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ماده | '''ماده ۳۶ قانون امور حسبی''': [[رای دادگاه|تصمیم دادگاه]] استان به اتفاق یا به اکثریت آراء معلوم می‌شود. | ||
== توضیح واژگان == | |||
تصمیم دادگاه: یا [[حکم]] است یا [[قرار]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین قضاوت مدنی در محاکم ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405236|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=5}}</ref> چنانچه [[رای دادگاه|رأی دادگاه]] راجع به ماهیت [[دعوا]] و قاطع آن به‌طور جزیی یا کلی باشد، [[حکم]]، و در غیر این صورت [[قرار]] نامیده می‌شود.<ref>ماده 299 قانون آیین دادرسی مدنی</ref> | |||
== رویه‌های قضایی == | |||
مطابق نظریه مشورتی شماره ۷/۷۵۹۲ مورخ ۱۳۸۳/۱۰/۱۲ [[اداره حقوقی قوه قضاییه]] به‌طور کلی فلسفه وجود [[دادرس]] علی‌البدل این است که دادرس نامبرده در غیاب [[قاضی]] دادگاه اعم از رئیس یا مستشار به جای او انجام وظیفه کند و در حضور رئیس دادگاه به اموری بپردازد که رئیس دادگاه به وی ارجاع می‌کند. با عنایت به موارد مذکور و ماده ۱۵ اصلاحی قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب و ماده ۳۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی حضور دادرس علی‌البدل در دادگاه تجدیدنظر در غیاب رئیس دادگاه یا با حضور رئیس دادگاه در غیاب مستشار [[دادگاه تجدیدنظر]] استان بلامانع است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6446196|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مواد قانون امور حسبی]] | |||
[[رده:رسیدگی به امور حسبی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۱
ماده ۳۶ قانون امور حسبی: تصمیم دادگاه استان به اتفاق یا به اکثریت آراء معلوم می‌شود.
توضیح واژگان
تصمیم دادگاه: یا حکم است یا قرار.[۱] چنانچه رأی دادگاه راجع به ماهیت دعوا و قاطع آن به‌طور جزیی یا کلی باشد، حکم، و در غیر این صورت قرار نامیده می‌شود.[۲]
رویه‌های قضایی
مطابق نظریه مشورتی شماره ۷/۷۵۹۲ مورخ ۱۳۸۳/۱۰/۱۲ اداره حقوقی قوه قضاییه به‌طور کلی فلسفه وجود دادرس علی‌البدل این است که دادرس نامبرده در غیاب قاضی دادگاه اعم از رئیس یا مستشار به جای او انجام وظیفه کند و در حضور رئیس دادگاه به اموری بپردازد که رئیس دادگاه به وی ارجاع می‌کند. با عنایت به موارد مذکور و ماده ۱۵ اصلاحی قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب و ماده ۳۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی حضور دادرس علی‌البدل در دادگاه تجدیدنظر در غیاب رئیس دادگاه یا با حضور رئیس دادگاه در غیاب مستشار دادگاه تجدیدنظر استان بلامانع است.[۳]
منابع
- ↑ علی مهاجری. آیین قضاوت مدنی در محاکم ایران. چاپ 5. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405236
- ↑ ماده 299 قانون آیین دادرسی مدنی
- ↑ محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6446196