قرارداد حمل ونقل هوایی درحقوق ایران

قرارداد حمل ونقل هوایی درحقوق ایران نام مقاله ای از رسول ابافت است که در شماره چهاردهم (دی ۱۳۹۷) دوفصلنامه علمی دانش حقوق مدنی منتشر شده است.

چکیده

تحلیل ماهیت حقوقی قراردادحمل ونقل هوایی نقش به سزایی در شناخت مسئولیت متصدی حمل و دامنه آن دارد. سیر تکاملی تدوین قوانین حاکم از جمله کنوانسیون 1929ورشو وپروتکل 1955لاهه، تحلیل های متفاوت را دستخوش تغییرات نموده وقراردادحمل ونقل هوایی را با الهام از قالب های سنتی در پرتو پیشرفت های  روز افزون صنعت حمل و نقل هوایی و ایده های جدید تضمین کننده حقوق طرفین و بویژه مسافر،به هویتی مستقل درآورده است. این ماهیت جدید تبعا زمینه بحث های نو اندیشانه ای را به ویژه در مسئولیت متصدی حمل ونقل فراهم نموده است.دراین مقاله به ماهیت قرارداد حمل ونقل هوایی وتاثیرات آن در مسئولیت متصدی حمل ونقل با توجه به مقررات حاکم در نظام حقوقی ایران خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها

• پروتکل لاهه 1955
• قرارداد حمل‌ و نقل هوایی
• کنوانسیون ورشو 1929
• متصدی حمل‌ و نقل هوایی

• مسئولیت

مواد مرتبط

• ماده ۱ قانون تعیین حدود مسئولیت شرکت های هواپیمایی ایران
• ماده ۵۱۳ قانون مدنی
• ماده ۱۷ قانون هواپیمایی کشوری

اسناد بین‌المللی مرتبط

• ماده ۱۲ کنوانسیون ورشو
• ماده ۳ کنوانسیون ورشو
• ماده ۱۵ پروتکل لاهه
• ماده ۲۶ کنوانسیون ورشو
• ماده ۱۳ کنوانسیون ورشو
• ماده ۵ کنوانسیون ورشو
• ماده ۱۰ کنوانسیون ورشو
• ماده ۳۳ کنوانسیون ورشو
• ماده ۳۴ کنوانسیون ورشو
• ماده ۳۵ کنوانسیون ورشو
• ماده ۳۶ کنوانسیون ورشو
• ماده ۱۷ کنوانسیون ورشو