رای وحدت رویه شماره 25 مورخ 1355/11/20 هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم شمول مقررات مربوط به تکرار جرم در محکومیت به جرایم غیرعمدی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رای وحدت رویه شماره | '''رای وحدت رویه شماره ۲۵ مورخ ۱۳۵۵/۱۱/۲۰ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (عدم شمول مقررات مربوط به تکرار جرم در محکومیت به جرایم غیرعمدی):'''نظر به اینکه به موجب [[ماده ۲۴ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۵۲|ماده (۲۴) قانون مجازات عمومی]] مقررات [[تکرار جرم]] نسبت به کسانی قابل اعمال است که از تاریخ [[رای قطعی|قطعیت حکم]] [[مجازات]] قبلی تا زمان [[اعاده حیثیت]] یا حصول [[مرور زمان]] مرتکب [[جنحه]] یا [[جنایت]] جدیدی شوند و با توجه به اینکه در [[ماده ۵۷ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۵۲|ماده (۵۷)]] قانون مذکور سلب حیثیت و اعاده آن فقط در مورد [[جرم عمدی|جرایم عمدی]] مقرر شده‌است نتیجتاً [[محکومیت]] به [[جرم غیر عمدی|جرایم غیرعمدی]] از نظر اینکه سالب حیثیت نبوده و زمان [[اعاده حیثیت]] ندارد از شمول مقررات مربوط به [[تکرار جرم]] خارج خواهد بود؛ بنابراین [[رأی]] شعبه یازدهم مبنی بر اینکه محکومیت قبلی [[متهم]] به ارتکاب [[جرم]] غیرعمدی موجب اعمال مقررات تکرار جرم در تعیین مجازات جرم بعدی نیست موجه به نظر می‌رسد. این رأی طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون مصوب ۱۳۲۸]] در موارد مشابه لازم‌الاتباع است. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۲۴ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۵۲]] | |||
[[ | * [[ماده ۵۷ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۵۲]] | ||
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328]] | |||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۵۵]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۸
رای وحدت رویه شماره ۲۵ مورخ ۱۳۵۵/۱۱/۲۰ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (عدم شمول مقررات مربوط به تکرار جرم در محکومیت به جرایم غیرعمدی):نظر به اینکه به موجب ماده (۲۴) قانون مجازات عمومی مقررات تکرار جرم نسبت به کسانی قابل اعمال است که از تاریخ قطعیت حکم مجازات قبلی تا زمان اعاده حیثیت یا حصول مرور زمان مرتکب جنحه یا جنایت جدیدی شوند و با توجه به اینکه در ماده (۵۷) قانون مذکور سلب حیثیت و اعاده آن فقط در مورد جرایم عمدی مقرر شده‌است نتیجتاً محکومیت به جرایم غیرعمدی از نظر اینکه سالب حیثیت نبوده و زمان اعاده حیثیت ندارد از شمول مقررات مربوط به تکرار جرم خارج خواهد بود؛ بنابراین رأی شعبه یازدهم مبنی بر اینکه محکومیت قبلی متهم به ارتکاب جرم غیرعمدی موجب اعمال مقررات تکرار جرم در تعیین مجازات جرم بعدی نیست موجه به نظر می‌رسد. این رأی طبق ماده واحده قانون مصوب ۱۳۲۸ در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.