سیاست تقنینی و قضایی ایران و انگلستان در قبال میزان تقصیر عابر پیاده و راننده در فرض برخورد وسیلة نقلیه با عابر پیاده: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''سیاست تقنینی و قضایی ایران و انگلستان در قبال میزان تقصیر عابر پیاده و راننده در فرض برخورد وسیلة نقلیه با عابر پیاده''' نام مقاله ای از شیرزاد حیدری شهباز، محسن محبی و غلام علی سیفی زیناب است که در شماره دوم (پاییز و زمستان1399) فصلنامه...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
* [[ماده ۵۳۷ قانون مجازات اسلامی|ماده 537 قانون مجازات اسلامی]] | * [[ماده ۵۳۷ قانون مجازات اسلامی|ماده 537 قانون مجازات اسلامی]] | ||
* [[ماده ۳۳۲ قانون مدنی|ماده 332 قانون مدنی]] | * [[ماده ۳۳۲ قانون مدنی|ماده 332 قانون مدنی]] | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1399]] | |||
[[رده:مقالات حقوق خصوصی]] | |||
[[رده:مقالات شماره دوم حقوق خصوصی]] | |||
[[رده:مقالات شیرزاد حیدری شهباز]] | |||
[[رده:مقالات محسن محبی]] | |||
[[رده:مقالات غلام علی سیفی زیناب]] | |||
[[رده:مسئولیت مدنی]] | |||
[[رده:مقالات منتشر شده در نشریات]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۵
سیاست تقنینی و قضایی ایران و انگلستان در قبال میزان تقصیر عابر پیاده و راننده در فرض برخورد وسیلة نقلیه با عابر پیاده نام مقاله ای از شیرزاد حیدری شهباز، محسن محبی و غلام علی سیفی زیناب است که در شماره دوم (پاییز و زمستان1399) فصلنامه حقوق خصوصی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
نقش تقصیر در احراز رابطة سببیت به موارد ایراد خسارت غیرمستقیم خلاصه نمی‌شود؛ بلکه در مواردی، از جمله سوانح رانندگی و به‌ویژه سوانح ناشی از برخورد وسایل نقلیه با عابران پیاده، که چند عامل مستقیم در بروز خسارت نقش دارد، تقصیر می‌تواند تعیین‌کنندة عاملی باشد که خسارت به او مستند می‌شود. با عنایت به این موضوع و تحولات قانونی ناشی از تصویب قانون مجازات اسلامی، مصوب 1392، ارائة معیارهای متعدد در تقسیم مسئولیت و قانون بیمة اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه، مصوب 1395، این پرسش اساسی مطرح می‌شود که در حال حاضر تقصیر چه جایگاهی در احراز و تسهیم مسئولیت در سوانح ناشی از برخورد وسایل نقلیه با عابران دارد و آیا سیاست تقنینی و قضایی کشور ایران در این خصوص هم‌سو با نظام‌های حقوقی است که سابقه‌ای طولانی در این زمینه دارند؟ مقایسة پاسخ این پرسش با پاسخ آن در نظام حقوقی انگلستان به مقایسة سیاست تقنینی و قضایی ایران با انگلستان منجر خواهد شد. تحلیل قوانین و مقررات مربوطه در هر دو کشور حاکی از آن است که هر جا اقدام عابر پیاده منجر به انقطاع رابطة سببیت بین زیان و عمل راننده شود ضمان منتفی است. ولی در جایی که هر دو به میزان خاصی در ایجاد حادثه نقش داشته باشند به همان میزان نیز مسئول خواهند بود و در مواردی که راننده مقصر و عابر پیاده فاقد تقصیر باشد راننده مسئول خواهد بود.
کلیدواژه ها
- تسهیم مسئولیت
- تقصیر
- حادثه رانندگی
- عابر پیاده
- وسایل نقلیه موتوری
مواد مرتبط
- بند الف ماده 4 قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه
- بند ب ماده 4 قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه
- بند الف ماده 25 قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه
- بند پ ماده 25 قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه
- بند ت ماده 25 قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه
- ماده 336 قانون مجازات اسلامی
- ماده 504 قانون مجازات اسلامی
- ماده 505 قانون مجازات اسلامی
- ماده 526 قانون مجازات اسلامی
- ماده 537 قانون مجازات اسلامی
- ماده 332 قانون مدنی