اسرار تجاری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:اصطلاحات قانون تجارت الکترونیک using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اسرار تجاری''' به هر نوع اطلاعات ارزشمندی گفته می شود که، از ارزش اقتصادی مستقل برخوردار باشد و از نظر اشخاص ثالث مخفی بوده و توسط انان قابل شناسایی نبوده و یا به سختی قابل شناسایی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=علائم تجاری در حقوق ایران (براساس ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386/11/3)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6487304|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کریمی|چاپ=1}}</ref> به عبارت دیگر '''اسرار تجاری''' یا دانش فنی به نوعی اطلاعات محرمانه اطلاق می‌شود که به قول قانون یکنواخت، اسرار تجاری معادل الگو، فرایند، فرمول، ابزار یا طرحی است که ارزش اقتصادی مستقلی دارد و تلاش‌های متعارف برای مخفی ماندن آن انجام شده است. همچنین براساس ماده ۲ بند «الف» دستورالعمل پیشنهادی اتحادیه اروپا در خصوص حمایت از دانش فنی افشانشده و اطلاعات کسب‌وکار در برابر افشای ناروا و غیرقانونی آنها، '''اسرار تجاری''' به معنایی است که محرمانه باشد و به‌صورت قانونی برای عموم قابل دسترسی نباشد، دارای ارزش تجاری باشد و در نهایت، اقدامات متعارفی برای محرمانگی آن از جانب شخصی که قانوناً حق صیانت از آن را دارد، صورت گرفته باشد. در حقوق ایران نیز، حمایت از اسرار تجاری با پیوستن به کنوانسیون پاریس و همچنین با تصویب قانون تجارت الکترونیک بهبود یافته است. محاکم نظام‌های حقوقی مختلف از جمله ایالات متحده، فرانسه و انگلیس با اهمیت دادن به منافع کارفرما و اعتبار شروط تحدید تجارت به عنوان ابزاری مشروع و کارآمد برای نیل به این هدف مورد تأکید قرار داده‌اند.<ref>{{Cite journal|title=مطالعۀ تطبیقی اعتبار شرط تحدید تجارت در حقوق ایران، انگلیس و آمریکا|url=https://jlq.ut.ac.ir/article_83668.html|journal=مطالعات حقوق خصوصی|date=1400|issn=2588-5618|pages=485–504|volume=51|issue=3|doi=10.22059/jlq.2021.292710.1007304|language=fa|first=محمد امین|last=عاقلی نژاد|first2=محمد تقی|last2=رفیعی}}</ref> | |||
اسرار تجاری به هر نوع اطلاعات ارزشمندی گفته می شود که، از ارزش اقتصادی مستقل برخوردار باشد و از نظر اشخاص ثالث مخفی بوده و توسط انان قابل شناسایی نبوده و یا به سختی قابل شناسایی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=علائم تجاری در حقوق ایران (براساس ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386/11/3)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6487304|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کریمی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | [[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | ||
[[رده:اصطلاحات قانون تجارت الکترونیک]] | [[رده:اصطلاحات قانون تجارت الکترونیک]] | ||
[[رده:حقوق تجارت الکترونیک]] | |||
[[رده:اسرار اقتصادی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۹
اسرار تجاری به هر نوع اطلاعات ارزشمندی گفته می شود که، از ارزش اقتصادی مستقل برخوردار باشد و از نظر اشخاص ثالث مخفی بوده و توسط انان قابل شناسایی نبوده و یا به سختی قابل شناسایی باشد.[۱] به عبارت دیگر اسرار تجاری یا دانش فنی به نوعی اطلاعات محرمانه اطلاق می‌شود که به قول قانون یکنواخت، اسرار تجاری معادل الگو، فرایند، فرمول، ابزار یا طرحی است که ارزش اقتصادی مستقلی دارد و تلاش‌های متعارف برای مخفی ماندن آن انجام شده است. همچنین براساس ماده ۲ بند «الف» دستورالعمل پیشنهادی اتحادیه اروپا در خصوص حمایت از دانش فنی افشانشده و اطلاعات کسب‌وکار در برابر افشای ناروا و غیرقانونی آنها، اسرار تجاری به معنایی است که محرمانه باشد و به‌صورت قانونی برای عموم قابل دسترسی نباشد، دارای ارزش تجاری باشد و در نهایت، اقدامات متعارفی برای محرمانگی آن از جانب شخصی که قانوناً حق صیانت از آن را دارد، صورت گرفته باشد. در حقوق ایران نیز، حمایت از اسرار تجاری با پیوستن به کنوانسیون پاریس و همچنین با تصویب قانون تجارت الکترونیک بهبود یافته است. محاکم نظام‌های حقوقی مختلف از جمله ایالات متحده، فرانسه و انگلیس با اهمیت دادن به منافع کارفرما و اعتبار شروط تحدید تجارت به عنوان ابزاری مشروع و کارآمد برای نیل به این هدف مورد تأکید قرار داده‌اند.[۲]
منابع
- ↑ محمدحسین کریمی. علائم تجاری در حقوق ایران (براساس ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386/11/3). چاپ 1. مجد، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6487304
- ↑ عاقلی نژاد, محمد امین; رفیعی, محمد تقی (1400). "مطالعۀ تطبیقی اعتبار شرط تحدید تجارت در حقوق ایران، انگلیس و آمریکا". مطالعات حقوق خصوصی. 51 (3): 485–504. doi:10.22059/jlq.2021.292710.1007304. ISSN 2588-5618.