ماده 55 قانون تامین اجتماعی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده 55 قانون تامین اجتماعی:''' [اصلاحی ۱۳۵۸/۷/۱]- خدمات درمانی موضوع این قانون به دو صورت انجام میگیرد: الف: اولویت درمان به روش درمان مستقیم داده شود. ب - استفاده از روش درمان غیر مستقیم با اختیار و تشخیص وزارت بهداری و بهزیستی به موجب آئین نامه...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
ب - استفاده از روش درمان غیر مستقیم با اختیار و تشخیص وزارت بهداری و بهزیستی به موجب آئین نامه ای خواهد بود که وزارت بهداری و بهزیستی ظرف مدت ۱۵ روز پس از تصویب این ماده واحده تهیه و به مرحله اجرا در خواهد آمد. | ب - استفاده از روش درمان غیر مستقیم با اختیار و تشخیص وزارت بهداری و بهزیستی به موجب آئین نامه ای خواهد بود که وزارت بهداری و بهزیستی ظرف مدت ۱۵ روز پس از تصویب این ماده واحده تهیه و به مرحله اجرا در خواهد آمد. | ||
تبصره - ضوابط استفاده از روش های فوق طبق آئین‌نامه ای که ظرف شش ماه از تاریخ تصویب این قانون تهیه و به تصویب شورای فنی سازمان تأمین خدمات درمانی خواهد رسید تعیین میگردد. | تبصره - ضوابط استفاده از روش های فوق طبق آئین‌نامه ای که ظرف شش ماه از تاریخ تصویب این قانون تهیه و به تصویب شورای فنی سازمان تأمین خدمات درمانی خواهد رسید تعیین میگردد. | ||
== توضیح واژگان == | |||
روش مستقیم: در این روش بیمه شدگان در انتخاب پزشک، درمانگاه بیمارستان و سایر امکانات درمانی متعلق به سازمان استفاده می نمایند که استفاده از این خدمات با ارائه دفترچه رایگان است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تأمین اجتماعی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3599724|صفحه=|نام۱=کورش|نام خانوادگی۱=استوارسنگری|چاپ=3}}</ref> | |||
روش غیر مستقیم: در این روش بیمه شده با آزادی عمل به صورت اختیاری مستقیما به پزشک، درمانگاه، بیمارستان و سایر مراکز درمانی مراجعه نموده بخشی از هزینه ها را خود پرداخت می کند و بخش دیگر از سوی سازمان پرداخت می گردد. بدین معنا که سازمان تعهدات درمانی خود را از طریق عرضه خدمات درمانی به جای می آورد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تأمین اجتماعی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=آیدین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4631628|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=مجتهدی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری == | |||
خدمات سلامت ممکن است در بخش خصوصی ارائه شود. در این صورت پزشکان، پیراپزشکان و داروسازان خویش فرما هستند. ظرفیت شغلی آنان توسط سازمان مربوطه که غالیا سازمان نظام پزشکی است شناسایی و تایید می شود. مالکان بخش خصوصی ممکن است شرکت های بازرگانی یا غالبا موسسات غیر انتفاعی باشند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تأمین اجتماعی مقدمه ای بر اصول اساسی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4746240|صفحه=|نام۱=فراز|نام خانوادگی۱=فیروزی مندی|نام۲=سمیره|نام خانوادگی۲=احمدی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مواد قانون تامین اجتماعی]] | |||
[[رده:خدمات درمانی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۸
ماده 55 قانون تامین اجتماعی: [اصلاحی ۱۳۵۸/۷/۱]- خدمات درمانی موضوع این قانون به دو صورت انجام میگیرد:
الف: اولویت درمان به روش درمان مستقیم داده شود.
ب - استفاده از روش درمان غیر مستقیم با اختیار و تشخیص وزارت بهداری و بهزیستی به موجب آئین نامه ای خواهد بود که وزارت بهداری و بهزیستی ظرف مدت ۱۵ روز پس از تصویب این ماده واحده تهیه و به مرحله اجرا در خواهد آمد.
تبصره - ضوابط استفاده از روش های فوق طبق آئین‌نامه ای که ظرف شش ماه از تاریخ تصویب این قانون تهیه و به تصویب شورای فنی سازمان تأمین خدمات درمانی خواهد رسید تعیین میگردد.
توضیح واژگان
روش مستقیم: در این روش بیمه شدگان در انتخاب پزشک، درمانگاه بیمارستان و سایر امکانات درمانی متعلق به سازمان استفاده می نمایند که استفاده از این خدمات با ارائه دفترچه رایگان است. [۱]
روش غیر مستقیم: در این روش بیمه شده با آزادی عمل به صورت اختیاری مستقیما به پزشک، درمانگاه، بیمارستان و سایر مراکز درمانی مراجعه نموده بخشی از هزینه ها را خود پرداخت می کند و بخش دیگر از سوی سازمان پرداخت می گردد. بدین معنا که سازمان تعهدات درمانی خود را از طریق عرضه خدمات درمانی به جای می آورد. [۲]
نکات توضیحی تفسیری
خدمات سلامت ممکن است در بخش خصوصی ارائه شود. در این صورت پزشکان، پیراپزشکان و داروسازان خویش فرما هستند. ظرفیت شغلی آنان توسط سازمان مربوطه که غالیا سازمان نظام پزشکی است شناسایی و تایید می شود. مالکان بخش خصوصی ممکن است شرکت های بازرگانی یا غالبا موسسات غیر انتفاعی باشند. [۳]
منابع
- ↑ کورش استوارسنگری. حقوق تأمین اجتماعی. چاپ 3. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3599724
- ↑ محمدرضا مجتهدی. حقوق تأمین اجتماعی. چاپ 1. آیدین، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4631628
- ↑ فراز فیروزی مندی و سمیره احمدی. تأمین اجتماعی مقدمه ای بر اصول اساسی. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4746240