ماده ۱ قانون مبارزه با مواد مخدر

ماده ۱ قانون مبارزه با مواد مخدر: (اصلاحی ۱۳۷۶/۰۸/۱۷)- اعمال زیر جرم است و مرتکب به مجازاتهای مقرر در این قانون محکوم می‌شود:

۱- کشت خشخاش و کوکا مطلقاً و کشت شاهدانه به منظور تولید مواد مخدر یا «روان ‌گردان‌ های صنعتی غیرداروئی».

۲ - وارد کردن، ارسال، صادرکردن، تولید و ساخت انواع مواد مخدر یا «روان ‌گردان‌ های صنعتی غیرداروئی».

۳ - نگهداری، حمل، خرید، توزیع، اخفاء، ترانزیت، عرضه و فروش مواد مخدر یا «روان ‌گردان‌ های صنعتی غیرداروئی».

۴ - دایر کردن یا اداره کردن مکان برای استعمال مواد مخدر یا «روان ‌گردان‌ های صنعتی غیرداروئی».

۵ - استعمال مواد مخدر یا «روان ‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی» به هر شکل و طریق، مگر در مواردی که قانون مستثنی کرده باشد.

۶ - تولید، ساخت، خرید، فروش، نگهداری آلات و ادوات و ابزار مربوط به ساخت و استعمال مواد مخدر یا «روان ‌گردان‌ های صنعتی غیرداروئی».

۷ - فرار دادن یا پناه دادن متهمین، محکومین مواد مخدر یا «روان ‌گردان‌ های صنعتی غیرداروئی» که تحت تعقیب اند و یا دستگیر شده اند.

۸ - امحاء یا اخفاء ادله جرم مجرمان.

۹ - قرار دادن مواد مخدر یا «روان ‌گردان‌ های صنعتی غیرداروئی» یا آلات و ادوات استعمال در محلی به قصد متهم کردن دیگری.

تبصره ۱(الحاقی ۱۳۷۶/۰۸/۱۷)- منظور از مواد مخدر در این قانون، کلیه موادی است که در تصویب نامه راجع به فهرست مواد مخدر مصوب ۱۳۳۸ و اصلاحات بعدی آن احصاء یا توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان مخدر شناخته و اعلام می‌گردد.

تبصره ۲ (الحاقی ۱۳۸۹/۰۵/۰۹)- رسیدگی به جرائم مواد روان ‌گردان‌ های صنعتی غیرداروئی تابع مقررات رسیدگی به جرائم مواد مخدر می‌ باشد.

مقالات مرتبط

• سیاست جنایی ایران در خصوص مواد مخدر روان گردان با توجه به کنوانسیون های بین المللی