ماده 66 قانون تامین خدمات اجتماعی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده 66 قانون تامین خدمات اجتماعی:''' در صورتی که ثابت شود وقوع حادثه مستقیماً ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بروز بیماری ناشی از عدم رعایت مقررات بهداشتی و احتیاط لازم از طرف کارفرما یا نمایندگان او بوده سازمان تأمین خدمات درمانی و ساز...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 66 قانون تامین خدمات اجتماعی:''' در صورتی که ثابت شود وقوع حادثه مستقیماً ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بروز بیماری ناشی از عدم رعایت مقررات بهداشتی و احتیاط لازم از طرف کارفرما یا نمایندگان او بوده سازمان تأمین خدمات درمانی و سازمان هزینه‌های مربوط به معالجه و غرامات و مستمری ها و غیره را پرداخته و طبق ماده ۵۰ این قانون از کارفرما مطالبه و وصول خواهد نمود. | '''ماده 66 قانون تامین خدمات اجتماعی:''' در صورتی که ثابت شود وقوع حادثه مستقیماً ناشی از عدم رعایت [[مقررات حفاظت فنی]] و بروز بیماری ناشی از عدم رعایت [[مقررات بهداشتی]] و احتیاط لازم از طرف کارفرما یا نمایندگان او بوده سازمان تأمین خدمات درمانی و سازمان هزینه‌های مربوط به معالجه و غرامات و مستمری ها و غیره را پرداخته و طبق ماده ۵۰ این قانون از کارفرما مطالبه و وصول خواهد نمود. | ||
تبصره ۱- مقصر میتواند با پرداخت معادل ده سال مستمری موضوع این ماده به سازمان از این بابت بری الذمه شود. | تبصره ۱- مقصر میتواند با پرداخت معادل ده سال مستمری موضوع این ماده به سازمان از این بابت بری الذمه شود. | ||
تبصره ۲- هر گاه بیمه شده مشمول مقررات مربوط به بیمه شخص ثالث باشد در صورت وقوع حادثه سازمان و سازمان تأمین خدمات درمانی و یا شخصاً کمکهای مقرر در این قانون را نسبت به بیمه شده انجام خواهند داد و شرکتهای بیمه موظفند خسارات وارده به سازمانها را در حدود تعهدات خود نسبت به شخص ثالث بپردازند. | تبصره ۲- هر گاه بیمه شده مشمول مقررات مربوط به بیمه شخص ثالث باشد در صورت وقوع حادثه سازمان و سازمان تأمین خدمات درمانی و یا شخصاً کمکهای مقرر در این قانون را نسبت به بیمه شده انجام خواهند داد و شرکتهای بیمه موظفند خسارات وارده به سازمانها را در حدود تعهدات خود نسبت به شخص ثالث بپردازند. | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
مطابق این ماده و تبصره 1 آن افتاده شود و یا فوت کند وی یا وازث استحقاق دریافت مستمری پیدا می کنند. در این صورت کارفرمای مقصر می تواند با پرداخت معادل ده سال مستمری از این لحاظ دینی بر عهده نخواهد داشت. <ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تأمین اجتماعی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3599784|صفحه=|نام۱=کورش|نام خانوادگی۱=استوارسنگری|چاپ=3}}</ref> اگر بیمه شده در حادثه، از کار در خصوص تبصره 2 این ماده نکته لازم به ذکر این است که درصورت حادثه دیدن فرد مشمول بیمه شخص ثالث، مسئولیتی متوجه کارفرما نیست و در این مورد خاص در صورت تقصیر وی نیز سازمان حق رجوع به او را ندارد. <ref name=":0" /> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مواد قانون تامین خدمات اجتماعی]] | |||
[[رده:مسئولیت کارفرما در حوادث ناشی از کار]] | |||
[[رده:مقررات حفاظت فنی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۸
ماده 66 قانون تامین خدمات اجتماعی: در صورتی که ثابت شود وقوع حادثه مستقیماً ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بروز بیماری ناشی از عدم رعایت مقررات بهداشتی و احتیاط لازم از طرف کارفرما یا نمایندگان او بوده سازمان تأمین خدمات درمانی و سازمان هزینه‌های مربوط به معالجه و غرامات و مستمری ها و غیره را پرداخته و طبق ماده ۵۰ این قانون از کارفرما مطالبه و وصول خواهد نمود.
تبصره ۱- مقصر میتواند با پرداخت معادل ده سال مستمری موضوع این ماده به سازمان از این بابت بری الذمه شود.
تبصره ۲- هر گاه بیمه شده مشمول مقررات مربوط به بیمه شخص ثالث باشد در صورت وقوع حادثه سازمان و سازمان تأمین خدمات درمانی و یا شخصاً کمکهای مقرر در این قانون را نسبت به بیمه شده انجام خواهند داد و شرکتهای بیمه موظفند خسارات وارده به سازمانها را در حدود تعهدات خود نسبت به شخص ثالث بپردازند.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مطابق این ماده و تبصره 1 آن افتاده شود و یا فوت کند وی یا وازث استحقاق دریافت مستمری پیدا می کنند. در این صورت کارفرمای مقصر می تواند با پرداخت معادل ده سال مستمری از این لحاظ دینی بر عهده نخواهد داشت. [۱] اگر بیمه شده در حادثه، از کار در خصوص تبصره 2 این ماده نکته لازم به ذکر این است که درصورت حادثه دیدن فرد مشمول بیمه شخص ثالث، مسئولیتی متوجه کارفرما نیست و در این مورد خاص در صورت تقصیر وی نیز سازمان حق رجوع به او را ندارد. [۱]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ کورش استوارسنگری. حقوق تأمین اجتماعی. چاپ 3. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3599784