ماده 283 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲۸۳ قانون امور حسبی''': در موارد فوق‌العاده از قبیل جنگ یا خطر مرگ فوری و امراض ساریه و مسافرت در دریا که مراوده نوعاً مقطوع و به این جهت موصی نمی‌تواند به یکی از طرق مذکور [[وصیت]] کند ممکن است وصیت به طریقی که در مواد بعد ذکر می‌شود واقع شود. | '''ماده ۲۸۳ قانون امور حسبی''': در موارد فوق‌العاده از قبیل جنگ یا خطر مرگ فوری و امراض ساریه و مسافرت در دریا که مراوده نوعاً مقطوع و به این جهت موصی نمی‌تواند به یکی از طرق مذکور [[وصیت]] کند ممکن است وصیت به طریقی که در مواد بعد ذکر می‌شود واقع شود. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۲۸۷ قانون امور حسبی]] | * [[ماده ۲۸۷ قانون امور حسبی]] | ||
* [[ماده ۲۸۳ قانون امور حسبی]] | |||
* [[ماده ۲۸۴ قانون امور حسبی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای [[حق]] [[تصرف]] آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=294796|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=2}}</ref> | وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای [[حق]] [[تصرف]] آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=294796|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=2}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 283 قانون امور حسبی == | |||
== نکات | |||
به دستور ماده ۲۸۷ [[قانون امور حسبی]] در موارد مذکور در ماده ۲۸۳ قانون مذکور می‌تواند در حضور دو نفر گواه وصیت خود را به اظهار نماید و یکی از آن دو گواه اظهارات او را با تعیین تاریخ روز و ماه و سال و محل وقوع وصیت نوشته و موصی و گواه‌ها آن را امضا می‌نمایند و اگر موصی نتواند امضا کند گواه‌ها این نکته را در وصیت نامه قید می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=15504|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> | به دستور ماده ۲۸۷ [[قانون امور حسبی]] در موارد مذکور در ماده ۲۸۳ قانون مذکور می‌تواند در حضور دو نفر گواه وصیت خود را به اظهار نماید و یکی از آن دو گواه اظهارات او را با تعیین تاریخ روز و ماه و سال و محل وقوع وصیت نوشته و موصی و گواه‌ها آن را امضا می‌نمایند و اگر موصی نتواند امضا کند گواه‌ها این نکته را در وصیت نامه قید می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=15504|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> | ||
لازم است ذکر شود منظور ماده از قطع مراوده این است که موصی قادر به تنظیم هیچ‌یک از وصیت نامه‌های عادی نباشد. برای مثال اگر موصی بی سواد باشد، کافی است که در محل سکونت او دفتر اسناد رسمی نباشد و شیاع مرض مانع از خروج از آن محل شود. ولی در همین مثال، اگر موصی توانایی نوشتن داشته باشد و بتواند وسایل آن را در محل فراهم آورد قطع مراوده با خارج او را معاف از انجام تشریفات وصیتنامه‌ها نمی‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (دوره عقود معین، قسمت سوم) (عطایا، هبه، وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2781892|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=7}}</ref> | لازم است ذکر شود منظور ماده از قطع مراوده این است که موصی قادر به تنظیم هیچ‌یک از وصیت نامه‌های عادی نباشد. برای مثال اگر موصی بی سواد باشد، کافی است که در محل سکونت او دفتر اسناد رسمی نباشد و شیاع مرض مانع از خروج از آن محل شود. ولی در همین مثال، اگر موصی توانایی نوشتن داشته باشد و بتواند وسایل آن را در محل فراهم آورد قطع مراوده با خارج او را معاف از انجام تشریفات وصیتنامه‌ها نمی‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (دوره عقود معین، قسمت سوم) (عطایا، هبه، وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2781892|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=7}}</ref> | ||
== نکات توضیحی ماده 283 قانون امور حسبی == | |||
== نکات توضیحی == | در [[ماده 283 قانون امور حسبی]] از مواردی نام برده شده که می‌توان آن‌ها را تحت شمول قوه قاهره و حوادث خارجی قرارداد نظیر جنگ، خظر مرگ فوری و امراض ساریه در مورد مسافرت در دریا که مراوده نوعاً مقطوع است نام برده شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649736|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref> | ||
در ماده | == نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 283 قانون امور حسبی == | ||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# نکات آزمونی و علمی [[ماده 283 قانون امور حسبی]] به صورت ردیفی: | |||
# | |||
# این ماده به شرایط استثنائی و فوق‌العاده اختصاص دارد. | |||
# شرایط فوق‌العاده شامل جنگ، خطر مرگ فوری، امراض ساریه و مسافرت در دریا می‌شود. | |||
# در این شرایط ممکن است امکان نگارش وصیت به روش‌های عادی وجود نداشته باشد. | |||
# وصیت در این شرایط باید به طریقی که در مواد بعدی قانون مشخص شده انجام شود. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۶: | ||
[[رده:وصیت نامه]] | [[رده:وصیت نامه]] | ||
[[رده:وصیت در شرایط فوق‌العاده]] | [[رده:وصیت در شرایط فوق‌العاده]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 1415}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۹
ماده ۲۸۳ قانون امور حسبی: در موارد فوق‌العاده از قبیل جنگ یا خطر مرگ فوری و امراض ساریه و مسافرت در دریا که مراوده نوعاً مقطوع و به این جهت موصی نمی‌تواند به یکی از طرق مذکور وصیت کند ممکن است وصیت به طریقی که در مواد بعد ذکر می‌شود واقع شود.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.[۱]
نکات تفسیری دکترین ماده 283 قانون امور حسبی
به دستور ماده ۲۸۷ قانون امور حسبی در موارد مذکور در ماده ۲۸۳ قانون مذکور می‌تواند در حضور دو نفر گواه وصیت خود را به اظهار نماید و یکی از آن دو گواه اظهارات او را با تعیین تاریخ روز و ماه و سال و محل وقوع وصیت نوشته و موصی و گواه‌ها آن را امضا می‌نمایند و اگر موصی نتواند امضا کند گواه‌ها این نکته را در وصیت نامه قید می‌کند.[۲]
لازم است ذکر شود منظور ماده از قطع مراوده این است که موصی قادر به تنظیم هیچ‌یک از وصیت نامه‌های عادی نباشد. برای مثال اگر موصی بی سواد باشد، کافی است که در محل سکونت او دفتر اسناد رسمی نباشد و شیاع مرض مانع از خروج از آن محل شود. ولی در همین مثال، اگر موصی توانایی نوشتن داشته باشد و بتواند وسایل آن را در محل فراهم آورد قطع مراوده با خارج او را معاف از انجام تشریفات وصیتنامه‌ها نمی‌کند.[۳]
نکات توضیحی ماده 283 قانون امور حسبی
در ماده 283 قانون امور حسبی از مواردی نام برده شده که می‌توان آن‌ها را تحت شمول قوه قاهره و حوادث خارجی قرارداد نظیر جنگ، خظر مرگ فوری و امراض ساریه در مورد مسافرت در دریا که مراوده نوعاً مقطوع است نام برده شده‌است.[۴]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 283 قانون امور حسبی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- نکات آزمونی و علمی ماده 283 قانون امور حسبی به صورت ردیفی:
- این ماده به شرایط استثنائی و فوق‌العاده اختصاص دارد.
- شرایط فوق‌العاده شامل جنگ، خطر مرگ فوری، امراض ساریه و مسافرت در دریا می‌شود.
- در این شرایط ممکن است امکان نگارش وصیت به روش‌های عادی وجود نداشته باشد.
- وصیت در این شرایط باید به طریقی که در مواد بعدی قانون مشخص شده انجام شود.
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (وصیت). چاپ 2. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 294796
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 15504
- ↑ ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (دوره عقود معین، قسمت سوم) (عطایا، هبه، وصیت). چاپ 7. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2781892
- ↑ محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6649736