ماده ۱۳۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «در هر يك از جرائم موضوع اين قانون در صورتي كه موضوع يا جرم ‌ارتكابي و ميزان...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
در هر يك از جرائم موضوع اين قانون در صورتي كه موضوع يا جرم ‌ارتكابي و ميزان تأثير آن مشخص نباشد، دادگاه موظف است موضوع را به كارشناس يا‌ هيأت كارشناسي ارجاع و نظر آنان را كسب نمايد.
'''ماده ۱۳۳ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:'''در هر یک از [[جرم|جرائم]] موضوع این قانون در صورتی که موضوع یا [[جرم]] ارتکابی و میزان تأثیر آن مشخص نباشد، دادگاه موظف است موضوع را به [[کارشناس]] یا [[هیئت کارشناسی]] ارجاع و نظر آنان را کسب نماید.
تبصره - نحوه تشخيص نياز به نظر هيأت يادشده يا كارشناس، ارجاع، بررسي و‌اعلام نظر هيأت مذكور و يا كارشناس و تعداد و تركيب هيأتهاي كارشناسي به موجب ‌دستورالعملي كه توسط ستاد كل نيروهاي مسلح و با همكاري و هماهنگي سازمان قضايي نيروهاي مسلح تهيه و به تصويب فرماندهي كل قوا مي‌رسد مشخص خواهد شد.
 
تبصره - نحوه تشخیص نیاز به نظر هیئت یادشده یا کارشناس، ارجاع، بررسی واعلام نظر هیئت مذکور یا کارشناس و تعداد و ترکیب هیأتهای کارشناسی به موجب دستورالعملی که توسط ستاد کل [[نیروهای مسلح]] و با همکاری و هماهنگی [[سازمان قضایی نیروهای مسلح]] تهیه و به تصویب فرماندهی کل قوا می‌رسد مشخص خواهد شد.  
 
[[ماده ۱۳۲ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|مشاهده ماده قبلی]]
 
[[ماده ۱۳۴ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|مشاهده ماده بعدی]]
 
== نکات توضیحی تفسری دکترین ==
اگر از نظر یگان خدمتی گزارش دهنده، موضوع یا [[جرم]] ارتکابی یا میزان تأثیر آن، مشخص باشد اما از نظر قاضی رسیدگی کننده مشخص نباشد، موضوع مطروحه به کارشناس ارجاع می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3518168|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>در واقع رعایت مفاد این ماده در ارجاع امر نامشخص برای دادگاه به کارشناس یا کارشناسان مربوطه، تکلیفی و اجباری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3476084|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref>گفتنی است اگر از نظر قاضی موضوع یا جرم ارتکابی و میزان تأثیر آن مشخص باشد، ارجاع موضوع به کارشناسی یا هیئت کارشناسی لازم نیست حتی اگر طرفین پرونده نظری غیر از این داشته باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3518164|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>ضمناً اگر حسب ضرورت قاضی مکلف شود که نظر کارشناس یا هیئت کارشناسی را جویا شود، هیچ الزام و تکلیفی ندارد که عیناً از نظر آنان تبعیت کند و اگر قاضی با توجه به نظر خود مبادرت به صدور رای کند مرتکب تخلف نشده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3476100|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref>
 
== نکات توضیحی ==
در صورتی که رسیدگی به موضوعی مستلزم اخذ نظر کارشناس باشد، دادگاه موظف است نظریه کارشناس یا هیئت کارشناسی را کسب نماید. گفتنی است در صورت عدم اقدام موضوع از جهات نقض حکم می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2810796|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref>همچنین اگر قاضی رسیدگی کننده با توجه به شواهد و قرائن، نظریه کارشناس را مطابق با واقع تشخیص ندهد به آن ترتیب اثر نخواهد داد و در صورت ضرورت از نظر کارشناسان دیگر استفاده خواهد کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2810792|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref>
 
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
[[رده:جرائم نیروهای مسلح]]
[[رده:مجازات جرائم نیروهای مسلح]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۸

ماده ۱۳۳ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:در هر یک از جرائم موضوع این قانون در صورتی که موضوع یا جرم ارتکابی و میزان تأثیر آن مشخص نباشد، دادگاه موظف است موضوع را به کارشناس یا هیئت کارشناسی ارجاع و نظر آنان را کسب نماید.

تبصره - نحوه تشخیص نیاز به نظر هیئت یادشده یا کارشناس، ارجاع، بررسی واعلام نظر هیئت مذکور یا کارشناس و تعداد و ترکیب هیأتهای کارشناسی به موجب دستورالعملی که توسط ستاد کل نیروهای مسلح و با همکاری و هماهنگی سازمان قضایی نیروهای مسلح تهیه و به تصویب فرماندهی کل قوا می‌رسد مشخص خواهد شد.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسری دکترین

اگر از نظر یگان خدمتی گزارش دهنده، موضوع یا جرم ارتکابی یا میزان تأثیر آن، مشخص باشد اما از نظر قاضی رسیدگی کننده مشخص نباشد، موضوع مطروحه به کارشناس ارجاع می‌شود.[۱]در واقع رعایت مفاد این ماده در ارجاع امر نامشخص برای دادگاه به کارشناس یا کارشناسان مربوطه، تکلیفی و اجباری است.[۲]گفتنی است اگر از نظر قاضی موضوع یا جرم ارتکابی و میزان تأثیر آن مشخص باشد، ارجاع موضوع به کارشناسی یا هیئت کارشناسی لازم نیست حتی اگر طرفین پرونده نظری غیر از این داشته باشند.[۳]ضمناً اگر حسب ضرورت قاضی مکلف شود که نظر کارشناس یا هیئت کارشناسی را جویا شود، هیچ الزام و تکلیفی ندارد که عیناً از نظر آنان تبعیت کند و اگر قاضی با توجه به نظر خود مبادرت به صدور رای کند مرتکب تخلف نشده‌است.[۴]

نکات توضیحی

در صورتی که رسیدگی به موضوعی مستلزم اخذ نظر کارشناس باشد، دادگاه موظف است نظریه کارشناس یا هیئت کارشناسی را کسب نماید. گفتنی است در صورت عدم اقدام موضوع از جهات نقض حکم می‌باشد.[۵]همچنین اگر قاضی رسیدگی کننده با توجه به شواهد و قرائن، نظریه کارشناس را مطابق با واقع تشخیص ندهد به آن ترتیب اثر نخواهد داد و در صورت ضرورت از نظر کارشناسان دیگر استفاده خواهد کرد.[۶]

منابع

  1. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3518168
  2. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3476084
  3. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3518164
  4. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3476100
  5. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2810796
  6. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2810792